капіта́н, ‑а, м.
1. Афіцэрскае званне, якое ідзе за званнем старшага лейтэнанта. // Асоба, якая мае гэта званне. [Васіль] прайшоў праз усю вайну. Вырас, да капітана, камандзіра роты. Шамякін.
2. Начальнік, камандзір судна. Капітан карабля. □ — Вось падыходзіць да мяне капітан і пытае: «Як вы думаеце, дарагі Тапурыя, не будзе непагоды сёння на моры?» Самуйлёнак.
3. Кіраўнік спартыўнай каманды. Капітан футбольнай каманды.
•••
Капітан-лейтэнант — афіцэрскае званне ў ваенна-марскім флоце, якое ідзе за званнем старшага лейтэнанта. // Асоба, якая мае гэта званне.
Капітан 3‑га рангу — афіцэрскае званне ў флоце, якое ідзе за званнем капітан-лейтэнанта. // Асоба, якая мае гэта званне.
Капітан 2‑га рангу — афіцэрскае званне ў флоце, якое ідзе за званнем капітана 3‑га рангу. // Асоба, якая мае гэта званне.
Капітан 1‑га рангу — афіцэрскае званне ў флоце, якое ідзе за званнем капітана 2‑га рангу. // Асоба, якая мае гэта званне.
[Фр. capitaine.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́брык, -ку м., разг. проде́лка ж., вы́ходка ж., вы́пад; фо́ртель; худо́жество ср.;
гэ́та ўсё яго́ ~кі — э́то всё его́ проде́лки (вы́ходки, худо́жества)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ба́чнасць ж.
1. (возможность видеть) ви́димость;
2. (возможность быть видным) зри́мость (ви́димость);
3. филос. ка́жимость; ви́димость;
◊ гэ́та то́лькі б. — э́то то́лько ви́димость
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бры́дзіць несов.
1. обл. (искажать вид) безобра́зить, уро́довать;
гэ́та прычо́ска б. твой твар — эта причёска безобра́зит (уро́дует) твоё лицо́;
2. па́чкать, грязни́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пасі́ў, -сі́ву в разн. знач. пасси́в;
п. ба́нка — пасси́в ба́нка;
гэ́та трэ́ба запіса́ць яму́ ў п. — э́то ну́жно записа́ть ему́ в пасси́в
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нява́жна нареч., в разн. знач. нева́жно;
спра́вы іду́ць н. — дела́ иду́т нева́жно;
гэ́та н., што ён сказа́ў — э́то нева́жно, что он сказа́л
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
незалюбі́ць сов., переводиться безл. формой не понра́виться;
ён ве́льмі ~бі́ў, калі́ напо́мнілі пра гэ́та — ему́ о́чень не понра́вилось, когда́ напо́мнили об э́том
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
непасрэ́дны
1. непосре́дственный, прямо́й;
н. нача́льнік — непосре́дственный (прямо́й) нача́льник;
гэ́та яго́ н. абавя́зак — э́то его́ непосре́дственная (пряма́я) обя́занность;
2. (свободный, естественный) непосре́дственный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
запрада́ць 1, ‑дам, ‑дасі, ‑дасць; ‑дадзім, ‑дасце, ‑дадуць; зак., каго-што.
Разм. Папярэдне дамовіцца аб продажы каго‑, чаго‑н., атрымаўшы пры гэтым задатак. Запрадаць ураджай. □ — Гэта работа — плод многіх шуканняў, гэта адзіная мэта і вялікая мая праца... Я нікому яе не запрадаваў. Самуйлёнак.
запрада́ць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да запрасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ма́чтавы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да мачты. Мачтавы ліхтар.
2. З якога робяць мачты. Мачтавы лес. □ Пушча — гэта плямёны асілкаў-дубоў, Што сышліся на вечныя сходкі дуброў; Гэта мачтавых сосен бары-гушчары, Цёмны лог, дзе пасуцца дзікі і зубры. Куляшоў.
мачтавы́, ‑о́га, м.
Матрос, які нясе службу на мачце.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)