Verbum

засе́ў, ‑севу, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. засяваць — засеяць; сяўба.

2. Тое, што засеяна; пасеў. Весела рунеў малады засеў ярыны. Чорны.

здранцве́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. здранцвець. — Мамка, мне страшна! — закрычала Валюшка, і гэта вывела Ліду Сцяпанаўну з стану здранцвення. Шчарбатаў.

вы́вадка, ‑і, ДМ ‑дцы, ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. выводзіць — вывесці (у 11 знач.).

2. Вывад коней для агляду ці размінкі.

выгна́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. выганяць — выгнаць (у 2 знач.).

2. Стан выгнанніка; ссылка. Асудзіць на выгнанне. Вярнуцца з выгнання.

вы́гул, ‑у, м.

1. Стан паводле дзеясл. выгуляцца (у 2 знач.).

2. Абгароджанае месца для жывёлы або птушак на вольным паветры; загон.

вы́куп, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле дзеясл. выкупляць — выкупіць (у 1 знач.).

2. Грошы, рэчы, прызначаныя для аплаты выкупленага. Даць багаты выкуп.

расфарбо́ўка, ‑і, ДМ ‑боўцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. расфарбоўваць — расфарбаваць.

2. Р мн. ‑бовак. Спалучэнне фарбаў, колераў. Яркая расфарбоўка.

сватаўство́, ‑а, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. сватаць і сватацца.

2. Сваяцтва сватоў (у 2 знач.). Яны з ім у сватаўстве.

сло́йка, ‑і, ДМ ‑йцы, ж.

Разм.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. слаіць. Слойка цеста.

2. Булачка з слоенага цеста. Свежыя слойкі.

узві́жанне, ‑я, н.

Уст. Хрысціянскае свята, звязанае з міфам, паводле якога над натоўпам веруючых аднойчы ўзнік крыж, на якім быў распяты Хрыстос.