датка́ць, ‑тку, ‑тчэш, ‑тчэ; ‑тчом, ‑тчаце, ‑ткуць; заг. датчы; зак., што.

Скончыць, завяршыць тканне чаго‑н. Даткаць кросны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дашы́ць, ‑шыю, ‑шыеш, ‑шые; зак., што.

Скончыць шыццё чаго‑н.; давесці шыццё да пэўнай ступені выканання. Дашыць сарочку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дру́гасны, ‑ая, ‑ае.

Вытворны, не зыходны; які з’яўляецца другой, пазнейшай ступенню развіцця чаго‑н. Другасны прадукт. Другасныя сплавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агля́дчык, ‑а, м.

Службовая асоба, якая робіць агляд чаго‑н. з мэтай праверкі. Аглядчык вагонаў. Аглядчык засцерагальных лямпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адвары́цца, ‑варыцца; зак.

1. Зварыцца. Грыбы адварыліся.

2. Спец. Аддзяліцца ад чаго‑н. пры награванні ў месцы зваркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адві́ць, адаўю, адаўеш, адаўе; адаўём, адаўяце; пр. адвіў, ‑віла, ‑віло; зак., што.

Развіваючы, аддзяліць частку чаго‑н. навітага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запампава́ць, ‑пую, ‑пуеш, ‑пуе; зак., што.

Нагнясці што- і чаго‑н. з дапамогай помпы. Запампаваць ваду ў рэзервуар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

затаргава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; зак., каго-што.

Разм. Таргуючыся, дамовіцца аб куплі каго‑, чаго‑н. Затаргаваць воз сена.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

васьміпудо́вы, ‑ая, ‑ае.

Вагой восем пудоў. Васьміпудовы камень. // У які можна змясціць восем пудоў чаго‑н. Васьміпудовая скрыня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ве́шала, ‑а, н.

Абл. Перакладзіна, жардзіна, прызначаная для развешвання чаго‑н. На вешалах пад стрэхамі.. варкаталі галубы. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)