начу́цца, ‑чуюся, ‑чуешся, ‑чуецца; зак.
Разм. Многа пачуць чаго‑н., даведацца аб кім‑, чым‑н. (з чутак, расказаў).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)