ро́зыгрыш, ‑у, м.
1. Дзеянне паводле дзеясл. разыгрываць — разыграць (у 3, 5 знач.).
2. Нічыйны вынік гульні.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сіласава́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. сіласаваць; спосаб нарыхтоўкі і захоўвання кармоў шляхам заквашвання. Сіласаванне бульбоўніку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сульфаніламі́ды, ‑аў; адз. сульфаніламід, ‑у, М ‑дзе, м.
Група лекавых рэчываў, якія аслабляюць дзеянне хваробатворных бактэрый; сульфаміды.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уку́с, ‑у, м.
1. Дзеянне паводле дзеясл. укусіць (у 1 знач.).
2. Укушанае месца. Памагаць укус ёдам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
упа́йка, ‑і, ДМ упайцы, ж.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. упайваць — упаяць.
2. Тое, што ўпаяна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ускладне́нне, ‑я, н.
Кніжн. Дзеянне паводле знач. дзеясл. ускладняць — ускладніць і стан паводле знач. дзеясл. ускладняцца — ускладніцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
усяле́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле дзеясл. усяляць — усяліць (у 1 знач.) і усяляцца — усяліцца (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фанеро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы; ж.
Спец.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. фанераваць.
2. Фанерная абліцоўка мэблі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ні, часц. і злуч.
1. часц. узмацн. У адмоўных сказах указвае на поўную адсутнасць чаго-н.; узмацняе адмоўе.
На небе ні хмурынкі.
Нідзе ні расінкі.
Нідзе нікога, ні аднаго чалавека.
2. часц. ўзмацн. Ужыв. ў даданых сказах у спалучэннях са словамі «як», «куды», «хто» і пад., каб падкрэсліць, што дзеянне галоўнага сказа захоўвае сваю сілу пры любых абставінах.
Як ні спяшайся, усё роўна не паспееш.
3. часц. адмоўная. Ужыв. ў спалучэннях з Р назоўнікаў у безасабовых адмоўных сказах пры катэгарычнай забароне якога-н. дзеяння.
Ні кроку далей!
4. злуч. пералічальны. Ужыв. ў адмоўных сказах пры пералічэнні пры наяўнасці адмоўя.
Не чуваць ні песень, ні гоману.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пла́ваць, -аю, -аеш, -ае; незак.
1. Тое, што і плысці (у 1—4 знач.), але абазначае дзеянне, якое ажыццяўляецца не ў адзін час, не за адзін прыём ці не ў адным напрамку.
П. у возеры.
Мелка плавае (перан.: пра нязначнага, малаздольнага чалавека; разм.).
2. Умець трымацца, перамяшчацца на вадзе або ў вадзе.
Хлопчык добра плавае.
3. Трымацца на вадзе, не тануць.
Корак плавае.
4. Служыць на судне.
П. матросам на параходзе.
5. перан. Не валодаючы ведамі, гаварыць, адказваць наўгад (разм., жарт.).
П. на экзамене.
|| наз. пла́ванне, -я, н. (да 1—4 знач.).
|| прым. пла́вальны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).
Плавальныя рухі.
П. басейн.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)