перакі́дка, ‑і, ДМ ‑дцы, ж.

Разм. Дзеянне паводле дзеясл. перакіда́ць — перакінуць (у 1–4 знач.), перакі́даць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перако́ўка, ‑і, ДМ ‑коўцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. перакоўваць — перакаваць (у 1, 3 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераку́пка, ‑і, ДМ ‑пцы; Р мн. ‑пак; ж.

Дзеянне паводле дзеясл. перакупліваць — перакупіць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перама́зка, ‑і, ДМ ‑зцы; Р мн. ‑зак; ж.

Дзеянне паводле дзеясл. перамазваць — перамазаць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераме́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Разм. Дзеянне паводле дзеясл. перамераць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ператры́мка, ‑і, ДМ ‑мцы; Р мн. ‑мак; ж.

Дзеянне паводле дзеясл. ператрымліваць — ператрымаць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кружэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. кружыць і стан паводле знач. дзеясл. кружыцца. Кружэнне ў галаве.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыва́рванне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле дзеясл. прыварваць — прыварыць (у 2 знач.) і знач. дзеясл. прыварвацца — прыварыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прызвыча́енне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. прызвычайваць — прызвычаіць і прызвычайвацца — прызвычаіцца.

2. Разм. Прывычка, звычка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размы́ў, ‑мову, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. размываць — размыць і размывацца — размыцца.

2. Месца, размытае вадой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)