трубаду́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Сярэдневяковы паэт-спявак у паўднёвай Францыі.

2. перан., чаго. Той, хто ўслаўляе, прапагандуе што-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тэлетайпі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто працуе на тэлетайпе.

|| ж. тэлетайпі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

улюбёнец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.

Той, каго асабліва любяць, цэняць; пястун, любімчык.

|| ж. улюбёнка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ура́з, прысл.

1. У той жа момант, імгненна.

У. разгарэлася сварка.

2. За адзін прыём, адразу.

Вецер у. замятаў сляды на снезе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эксплуатацы́йнік, -а, мн. -і, -аў, м. (спец.).

Той, хто займаецца эксплуатацыяй (у 2 знач.), практычным выкарыстаннем чаго-н.

Ачышчальныя збудаванні здадзены эксплуатацыйнікам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эсэі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

Той, хто піша эсэ.

|| ж. эсэі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чу́біць несов., разг. трепа́ть за во́лосы;

◊ хто каго́ лю́біць, той таго́ і ч. — посл. ми́лые браня́тся, то́лько те́шатся

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плати́ть несов., в разн. знач. плаці́ць;

◊

плати́ть той же моне́той плаці́ць той жа мане́тай;

плати́ть услу́гой за услу́гу плаці́ць паслу́гай за паслу́гу;

плати́ть взаи́мностью плаці́ць узае́мнасцю;

плати́ть дань плаці́ць дані́ну;

плати́ть добро́м за зло плаці́ць дабро́м за зло;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рабо́тнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Той, хто працуе; працаўнік.

Ён — добры р.

Адказны р.

2. Чалавек, які працуе дзе-н., прафесійна займаецца якой-н. дзейнасцю.

Работнікі друку.

Р. музея.

3. Той, хто абслугоўвае каго-н. сваёй працай.

Наняць работніка.

|| ж. рабо́тніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. рабо́тніцкі, -ая, -ае (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

начні́ца, -ы, мн. -ы, -ні́ц, ж.

1. Лятучая мыш.

2. м. і ж. Той (тая), хто доўга не кладзецца спаць, бадзяецца начамі (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)