распако́ўшчык, ‑а, м.

Рабочы, які распакоўвае што‑н. Распакоўшчык пражы. Распакоўшчык медыкаментаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэйкапрака́тчык, ‑а, м.

Рабочы, які абслугоўвае рэйкапракатны стан; спецыяліст па пракатцы рэек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стапарэ́зчык, ‑а, м.

Уст. Рабочы папяровай вытворчасці, які рэжа паперу на стапарэзцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сці́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, спецыяліст па ўкладванню і рассцілцы торфу для сушкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трасі́льшчык, ‑а, м.

Спец. Рабочы, які заняты ачысткай ільнянога валакна на трасілцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ці́скальшчык, ‑а, м.

Рабочы друкарні, які робіць адбіткі набору на ручным станку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шчаці́ннік, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца апрацоўкай шчаціння і вырабамі з яго.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кварта́л м., в разн. знач. кварта́л;

рабо́чы к. — рабо́чий кварта́л;

план на пе́ршы к. — план на пе́рвый кварта́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эле́ктрык м. эле́ктрик;

інжыне́р-э. — инжене́р-эле́ктрик;

рабо́чы-э. — рабо́чий-эле́ктрик

электры́к прил., нескл. (цвет голубовато-синий) электри́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мясі́льшчык, ‑а, м.

Той, хто месіць, размешвае што‑н.; рабочы на мясільнай машыне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)