выраза́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. выраза́ць — вы́разаць (у 1, 2, 4, 5 і 6 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прычыне́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прычыняць ​1 — прычыніць ​1 і прычыняцца ​1 — прычыніцца ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пстры́канне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. пстрыкаць (у 1–4 знач.), а таксама гукі гэтага дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разгаве́нне, ‑я, н.

Уст.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. разгавецца.

2. Першы скаромны дзень пасля посту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расфарміро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. расфарміроўваць — расфарміраваць і расфарміроўвацца — расфарміравацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расці́рка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле дзеясл. расціраць — расцерці (у 1, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рысава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. рысаваць. // Мастацтва рысаваць як прадмет навучання. Апошні ўрок — рысаванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэкагнасцыро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. рэкагнасцыраваць; разведка, агляд, абследаванне. Рэкагнасцыроўка мясцовасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самазагара́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. самазагарацца — самазагарэцца; загаранне само па сабе. Самазагаранне каменнага вугалю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скру́тка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. скруціць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)