праграва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. праграваць — прагрэць і стан паводле знач. дзеясл. прагравацца — прагрэцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прагрэ́ў, ‑грэву, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. праграваць — прагрэць і стан паводле знач. дзеясл. прагравацца — прагрэцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапласто́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прапластоўваць — прапластаваць і стан паводле знач. дзеясл. прапластоўвацца — прапластавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прарызі́ньванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прарызіньваць — прарызініць і стан паводле знач. дзеясл. прарызіньвацца — прарызініцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасло́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. праслойваць — праслаіць і стан паводле знач. дзеясл. праслойвацца — праслаіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

працверажэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. працверажаць — працверазіць і стан паводле знач. дзеясл. працверажацца — працверазіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паклане́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. пакланяцца.

2. Адданае захапленне, глыбокая павага. Заваяваць пакланенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паля́пванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. паляпваць, а таксама гукі, якія ўтвараюцца пры гэтым дзеянні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

памі́н, ‑у, м.

Дзеянне паводле дзеясл. памінаць (у 2 знач.).

•••

Няма (і) ў паміне гл. няма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надвя́зка, ‑і, ДМ ‑зцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. надвязаць.

2. Тое, што надвязана.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)