біццё, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. біцца (у 5 знач.) і біць (у 8, 10 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выкаране́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выкараняць — выкараніць і стан паводле знач. дзеясл. выкараняцца — выкараніцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпрабава́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. выпрабаваць.

2. Няшчасце, нягода. Прайсці праз цяжкія выпрабаванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпрамле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выпрамляць — выпраміць і стан паводле знач. дзеясл. выпрамляцца — выпраміцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выраза́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. выраза́ць — вы́разаць (у 1, 2, 4, 5 і 6 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выхава́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. выхоўваць ​1 — выхаваць.

2. Агульнае развіццё, культура чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вя́канне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле дзеясл. вякаць (у 1 знач.), а таксама гукі гэтага дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вяшча́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. вяшчаць (у 1 знач.).

2. Перадачы па радыё; радыёвяшчанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гагата́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. гагатаць, а таксама гукі гэтага дзеяння. Чулася гагатанне гусей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

газіро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. газіраваць.

2. Разм. Газіраваная вада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)