сця́гванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле дзеясл. сцягваць — сцягнуць (у 1–4, 7–9 і 13 знач.); дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. сцягвацца — сцягнуцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
счэ́сванне 1, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. счэсваць 1 — счасаць 1.
счэ́сванне 2, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. счэсваць 2 — счасаць 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
узбагачэ́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. узбагачаць — узбагаціць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. узбагачацца — узбагаціцца. Абмен вопытам — надзейны сродак узаемнага ўзбагачэння. «Звязда».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уто́чванне 1, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. уточваць 1 — утачыць 1.
уто́чванне 2, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. уточваць 2 — утачыць 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ачы́стка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. ачышчаць — ачысціць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. ачышчацца — ачысціцца.
•••
Для ачысткі сумлення — каб супакоіцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
По́ступ 1 ’хада’ (ТСБМ), параўн. укр. по́ступ ’крок, хада’, рус. пос́тупь ’тс’, ст.-рус. постꙋпь, постѫпь ’рух, дзеянне’, польск. postęp ’ход, захад, працэдура’, чэш., славац. postup ’ход, метад, рух наперад’, балг. по́стъп ’тс’. Прасл. *postǫpь, з арэальным зацвярдзеннем канцавога губнога. Аддзеяслоўнае ўтварэнне з прыстаўкай па‑ з семантыкай выніковасці дзеяння. Да ступа́ць (гл.).
По́ступ 2 ’прагрэс, рух паперад’ (Байк. і Некр., ТСБМ), у значэнні ’прагрэс’, магчыма, з польск. postęp ’тс’. Гл. по́ступ 1.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
проти́вныйI книжн.
1. (противоположный) проціле́глы, супрацьле́глы; (обратный) адваро́тны;
проти́вный ве́тер проціле́глы ве́цер;
проти́вное мне́ние проціле́глая (супрацьле́глая) ду́мка;
2. (враждебный) супраці́ўны; (противоречащий) пярэ́члівы, супярэ́чны;
проти́вные сто́роны супраці́ўныя бакі́;
де́йствие, проти́вное зако́ну дзе́янне, супярэ́чнае зако́ну;
◊
в проти́вном слу́чае у адваро́тным вы́падку.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
аса́джванне 1, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. асаджваць 1 — асадзіць 1.
аса́джванне 2, ‑я, н.
Дзеянне паводле дзеясл. асаджваць 2 — асадзіць 2 (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
змякчэ́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. змякчаць — змякчыць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. змякчацца — змякчыцца. Мазь для змякчэння скуры. Змякчэнне пакарання. Змякчэнне міжнароднай напружанасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
надто́чванне 1, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. надточваць 1 — надтачыць 1.
надто́чванне 2, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. надточваць 2; надточка (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)