адтэрміно́ўка, ‑і, ДМ ‑ноўцы; Р мн. ‑новак; ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адтэрміноўваць — адтэрмінаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засыпа́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. засыпа́ць ​1 — засы́паць ​1 (у 1–3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зацвіта́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. зацвітаць — зацвісці; пачатак цвіцення. Зацвітанне садоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заця́гванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. зацягваць ​1 — зацягнуць ​1 (у 3, 4,6, 9 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заштрыхо́ўка, ‑і, ДМ ‑хоўцы, ж.

Разм. і спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. заштрыхоўваць — заштрыхаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

збяга́нне, ‑я. н.

Дзеянне паводле дзеясл. збягаць (у 1 знач.) — збегчы (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зво́зка, ‑і, ДМ ‑зцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. звозіць — звезці (у 1–3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

згара́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. згараць ​1 — згарэць.

•••

Рухавік унутранага згарання гл. рухавік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

веліча́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. велічаць (у 1 знач.).

2. Уст. Віншаванне песнямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

віската́нне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. віскатаць, а таксама гукі гэтага дзеяння; віскат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)