Verbum

прыніжэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыніжаць — прынізіць і стан паводле знач. дзеясл. прыніжацца — прынізіцца.

2. Тое, што прыніжае чалавека, яго годнасць. [Вера] просіць прыйсці на старое месца, а першай гадзіне дня, калі .. [Мікалай] не лічыць гэтага прыніжэннем для сябе. Дамашэвіч.

збаве́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. збаўляць ​² — збавіць ​² і стан паводле знач. дзеясл. збаўляцца ​² — збавіцца ​²; ратунак. Адтуль збавення прагнуць людзі, А ў людзях ходзіць слых такі, Што будуць тут бальшавікі — Браты і правільныя суддзі. Колас.

сюсю́канне, ‑я, н.

Разм.

1. Дзеянне паводле дзеясл. сюсюкаць (у 1 знач.), а таксама гукі гэтага дзеяння. Хлопец здаваўся дурнаватым: адвіслая мокрая губа, доўгая, як у бусла, шыя, несамавітая, з сюсюканнем, гаворка. Навуменка.

2. Дзеянне паводле дзеясл. сюсюкаць (у 2 знач.).

ужыва́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. ужываць — ужыць і стан паводле знач. дзеясл. ужывацца ​²; прымяненне, выкарыстоўванне. Пераноснае ўжыванне слова. □ Калісьці ў .. прадзеда [пана Магдановіча] ляжаў дзікі пустыр зямлі без усялякага ўжывання. Бядуля.

2. Ужытак (у 2 знач.). Знаходзіцца ва ўжыванні.

надпі́л, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. надпілаваць.

2. Надрэз, зроблены пілой або напільнікам.

падстрахо́ўка, ‑і, ДМ ‑хоўцы; Р мн. ‑ховак; ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падстрахоўваць — падстрахаваць.

падсы́пка, ‑і, ДМ ‑пцы, ж.

Разм. Дзеянне паводле дзеясл. падсыпаць (у 1–3 знач.).

падчэ́пліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. падчэпліваць — падчапіць (у 1, 2 знач.) і падчэплівацца — падчапіцца.

паві́скванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. павіскваць, а таксама гукі гэтага дзеяння. Лёгкае павіскванне.

падбіва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. падбіваць — падбіць (у 1, 3–5 і 8 знач.).