спрасці́цца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., спро́сціцца; зак.

Стаць болын простым (звычайна пра склад, структуру чаго-н.).

Канструкцыя збудавання спрасцілася.

|| незак. спрашча́цца, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падо́ўжыцца, ‑жыцца; зак.

1. Стаць, зрабіцца больш доўгім, даўжэйшым. Цень падоўжыўся. Хвост дыму падоўжыўся.

2. Стаць, зрабіцца больш працяглым, доўгім. Дзень падоўжыўся. Ночы падоўжыліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

растачы́цца ​1, ‑точыцца; зак.

Стаць, зрабіцца шырэй, глыбей ад расточкі ​1. Адтуліна добра растачылася.

растачы́цца ​2, ‑тачыцца; зак.

Стаць большым, шырэйшым ад прыточкі ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ссе́сціся, ссядзецца; зак.

1. Выпасці ў выглядзе асадку з раствору.

2. Збегчыся, стаць карацейшым (пра матэрыял, тканіну).

3. Стаць больш шчыльным, цвёрдым. Зямля сселася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адрахле́ць, ‑лею, ‑лееш, ‑лее; зак.

Стаць драхлым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акула́чыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.

Стаць кулаком.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абязле́сець, ‑ее; зак.

Страціць лясы, стаць бязлесным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абязлі́чыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.

Стаць абязлічаным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абязры́бець, ‑ее; зак.

Стаць бязрыбным. Возера абязрыбела.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абяссэ́нсіцца, ‑сіцца; зак.

Пазбавіцца сэнсу; стаць бяссэнсавым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)