зача́хкаць

‘пачаць чахкаць - утвараць пры рытмічнай працы гукі, падобныя на «чах-чах»’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зача́хкаю зача́хкаем
2-я ас. зача́хкаеш зача́хкаеце
3-я ас. зача́хкае зача́хкаюць
Прошлы час
м. зача́хкаў зача́хкалі
ж. зача́хкала
н. зача́хкала
Загадны лад
2-я ас. зача́хкай зача́хкайце
Дзеепрыслоўе
прош. час зача́хкаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зашпо́каць

‘пачаць шпокаць - падаючы, стукаючыся аб што-небудзь, утвараць кароткі глухі гук’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зашпо́каю зашпо́каем
2-я ас. зашпо́каеш зашпо́каеце
3-я ас. зашпо́кае зашпо́каюць
Прошлы час
м. зашпо́каў зашпо́калі
ж. зашпо́кала
н. зашпо́кала
Загадны лад
2-я ас. зашпо́кай зашпо́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час зашпо́каўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прывяза́цца, -яжу́ся, -я́жашся, -я́жацца; -яжы́ся; зак. (разм.).

1. Прымацавацца да чаго-н. вяроўкай.

П. поясам да слупа.

2. перан., да каго-чаго. Пачаць дакучаць, прыставаць.

П. з пытаннямі.

3. перан., да каго-чаго або за кім-чым. Пачаць неадступна ісці за кім-, чым-н.

Сабака прывязаўся да хлопчыка.

|| незак. прывя́звацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пацячы́, 1 і 2 ас. не ўжыв., -цячэ́, -цяку́ць; пацёк, -цякла́, -ло́; зак.

Пачаць цячы.

Пацяклі ручаі.

Дах пацёк.

Пацякла павольная мелодыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ара́ла, -а, н.

1. уст. Прылада для ворыва, саха.

2. У выразе: перакаваць мячы на аралы (высок.) — скончыўшы вайну, пачаць мірна працаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запы́рскаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.

1. каго-што. Пакрыць пырскамі.

З. сурвэтку чарнілам.

2. Пачаць пырскаць.

|| незак. запы́рскваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

захваста́ць, -вашчу́, -во́шчаш, -во́шча; -вашчы́; -васта́ны; зак. (разм.).

1. Пачаць хвастаць.

2. каго-што. Забіць, засячы хлыстом, пугай.

Захвастаў да паўсмерці хлопца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Кару́злівы ’чалавек, ахвочы чапляцца хоць да каго, каб пачаць зваду ці бойку’ (КЭС, лаг.; Янк.). Гл. каруза.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пабе́гчы, -бягу́, -бяжы́ш, -бяжы́ць; -бяжы́м, -бежыце́, -бягу́ць; -бе́г, -гла; -бяжы́; зак.

1. гл. бегчы.

2. Пачаць бегчы (пра людзей, жывёл).

П. па бацьку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паскака́ць, -скачу́, -ска́чаш, -ска́ча; -скачы́; зак.

1. Правесці некаторы час скачучы.

П. на вяселлі.

2. Пачаць скакаць, кінуцца наўскач.

Заяц паскакаў у лес.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)