што́сьці¹, чаго́сьці, чаму́сьці, што́сьці, чы́мсьці, па чы́мсьці, займ. неазнач.
Нейкі, невядома які прадмет (з’ява, рэч), нешта.
Ш. непрыемнае.
Стукаць па чымсьці драўляным.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
эквілібры́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.
Цыркавы артыст, які займаецца эквілібрыстыкай.
|| ж. эквілібры́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
эмаліро́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м.
Майстар, які займаецца эмаліроўкай чаго-н.
|| ж. эмаліро́ўшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.
|| прым. эмаліро́ўшчыцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
эсе́нцыя, -і, ж.
Канцэнтраваны раствор або моцны настой якога-н. лятучага рэчыва, які ўжыв. ў харчовай, фармацэўтычнай і парфумернай прамысловасці.
Воцатная э.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ю́ны, -ая, -ае.
1. Які не дасягнуў сталага ўзросту.
Ю. узрост.
Юнае пакаленне.
Ю. натураліст (юннат).
2. Уласцівы маладым, маладосці.
Юныя сілы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Салёны ’які ўтрымлівае ў сабе соль, насычаны соллю’, ’прыпраўлены соллю, занадта пасолены’, ’прыгатаваны ў запас з соллю, у салёным растворы’ (ТСБМ, ТС, Сцяшк. МГ). Рус. солёный ’тс’. Руск.-бел. інавацыя ад соль; параўн. салоны, або першапачатковы залежны дзеепрыметнік мін. ч. ад саліць, які потым стаў прыметнікам.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Тарпа́н ’дзікі конь, які вадзіўся ў Еўропе і быў вынішчаны ў канцы XIX ст.’ (ТСБМ). Праз рус. тарпа́н з кірг. тарпан ’дзікі конь; конь, які не церпіць на сабе вершніка’, роднаснага да казах. тарпан ’наравісты конь’, тарпы ’біць пярэднімі нагамі’ (Фасмер, 4, 24; ЕСУМ, 5, 524).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Апру́ды ’паз у ніжняй частцы бочкі, у які ўстаўляюць дно’ (Інстр. I). Гл. абруд.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Басі́ста ’музыкант, які грае на басах’ (Нас.). Запазычанне з польск. basista. Кюнэ, Poln., 44.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ваенто́ргаўскі ’які мае адносіны да арганізацыі або ўстаноў ваеннага гандлю’ (КТС). З рус. военторговский.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)