веліча́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. велічаць (у 1 знач.).

2. Уст. Віншаванне песнямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

віската́нне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. віскатаць, а таксама гукі гэтага дзеяння; віскат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́біўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле дзеясл. выбіваць — выбіць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ігра́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. іграць (у 1 знач.). Які музыкант, такое ігранне. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гіпнатызава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. гіпнатызаваць; тое, што і гіпноз (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дагру́зка, ‑і, ДМ ‑зцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. дагружаць — дагрузіць і дагружацца — дагрузіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дапуска́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. дапускаць — дапусціць (у 4 знач.). Дапусканне дошак. Дапусканне рам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засыпа́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. засыпа́ць ​1 — засы́паць ​1 (у 1–3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зацвіта́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. зацвітаць — зацвісці; пачатак цвіцення. Зацвітанне садоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заця́гванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. зацягваць ​1 — зацягнуць ​1 (у 3, 4,6, 9 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)