блаславе́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. бласлаўляць — блаславіць.

2. Тое, што і благаславенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бласлаўле́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. бласлаўляць — блаславіць.

2. Тое, што і благаславенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бурката́нне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. буркатаць, а таксама гукі гэтага дзеяння; буркатня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дагру́зка, ‑і, ДМ ‑зцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. дагружаць — дагрузіць і дагружацца — дагрузіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дапуска́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. дапускаць — дапусціць (у 4 знач.). Дапусканне дошак. Дапусканне рам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́біўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле дзеясл. выбіваць — выбіць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́ганка, ‑і, ДМ ‑нцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле дзеясл. выганяць — выгнаць (у 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выкіда́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. выкіда́ць ​1 — выкінуць (у 1–3, 6, 7 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выкі́дванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. выкідваць ​1 — выкінуць (у 1, 3, 6, 7 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выкры́кванне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. выкрыкваць — выкрыкнуць.

2. Тое, што і выкрык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)