Verbum

хлюпата́нне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. хлюпатаць, а таксама гукі гэтага дзеяння.

хлюпаце́нне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. хлюпацець, а таксама гукі гэтага дзеяння.

чу́фканне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. чуфкаць, а таксама гукі гэтага дзеяння.

чуфы́канне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. чуфыкаць, а таксама гукі гэтага дзеяння.

чу́хканне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. чухкаць, а таксама гукі гэтага дзеяння.

штурмо́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Разм. Дзеянне паводле дзеясл. штурмаваць (у 3 знач.).

зно́шванне ​¹, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. зношваць ​¹ — знасіць ​¹ і стан паводле знач. дзеясл. зношвацца — знасіцца. Зношванне адзення. Зношванне дэталей машын.

зно́шванне ​², ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. зношваць ​² — знесці ​¹ (у 1 знач.).

нівеліро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.

1. Спец. Дзеянне паводле дзеясл. нівеліраваць (у 1 знач.).

2. Дзеянне паводле дзеясл. нівеліраваць (у 2 знач.). Як вядома, савецкай літаратуры, у якой незвычайнае багацце талентаў, заўсёды была чужая нівеліроўка творчай індывідуальнасці мастака. Кучар.

сюсю́канне, ‑я, н.

Разм.

1. Дзеянне паводле дзеясл. сюсюкаць (у 1 знач.), а таксама гукі гэтага дзеяння. Хлопец здаваўся дурнаватым: адвіслая мокрая губа, доўгая, як у бусла, шыя, несамавітая, з сюсюканнем, гаворка. Навуменка.

2. Дзеянне паводле дзеясл. сюсюкаць (у 2 знач.).

беззако́нне, ‑я, н.

1. Адсутнасць ці парушэнне законнасці. Поўнае беззаконне.

2. Беззаконнае дзеянне. Чыніць беззаконне.