нарко́тык, ‑а і ‑у,
1. ‑у. Рэчыва, якое выкарыстоўваецца ў якасці болепатольнага
2. ‑а. Тое, што і наркаман.
[Ад грэч. narkōtikós — які прыводзіць да анямення, аглушэння.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нарко́тык, ‑а і ‑у,
1. ‑у. Рэчыва, якое выкарыстоўваецца ў якасці болепатольнага
2. ‑а. Тое, што і наркаман.
[Ад грэч. narkōtikós — які прыводзіць да анямення, аглушэння.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нарматы́ў, ‑тыву,
[Ад лац. normatio — упарадкаванне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наса́ч, ‑а,
1.
2. Малпа сямейства мартышкападобных з доўгім носам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наско́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Скаціць адкуль‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нахмы́ліцца, ‑ліцца;
Прыціснуўшы вушы, падрыхтавацца да нападу
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
парубе́нь, ‑бня,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
парэ́знік, ‑у,
Двухгадовая
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паўма́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Умазаць, замазаць усё, многае
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паці́хнуць, ‑не; ‑нем, ‑неце, ‑нуць;
Заціхнуць — пра ўсіх, многіх
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
незаме́нны, ‑ая, ‑ае.
Такі, якога цяжка
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)