фотадакумента́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фотадакументаў; заключае ў сабе фотадакументы. Фотадакументальныя матэрыялы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ядано́сны, ‑ая, ‑ае.

Які змяшчае ў сабе ядавітае рэчыва. Яданосныя расліны. Яданосны зуб змяі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заме́на ж., в разн. знач. заме́на;

з. аднаго́ спекта́кля і́ншым — заме́на одного́ спекта́кля други́м;

знайсці́ сабе́ ~ну — найти́ себе́ заме́ну

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замкну́цца сов.

1. (закрыться) запере́ться, замкну́ться;

2. (соединиться концами) замкну́ться;

3. перен. (обособиться) замкну́ться;

з. ў сабе́ — замкну́ться в себе́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мясці́ць, мяшчу, месціш, месціць; незак., каго-што.

Змяшчаць у сабе, умяшчаць; размяшчаць, даваць прыстанішча. Невялікі ўтульны пакой бібліятэкі мясціў у сабе цяжкі пісьмовы стол і дзве шырокія шафы. Галавач. У старога сёння свята, І гасцей не месціць хата. Гілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заро́к, ‑у, м.

Абяцанне, клятва не рабіць чаго‑н. або зрабіць што‑н. Ваня Шнігір даў цяпер сабе зарок, што ён больш ніколі не дапусціць.. бязглуздых памылак. Новікаў. Старыя далі сабе зарок: захаваць сцяг да звароту Чырвонай Арміі. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саманадзе́йны, ‑ая, ‑ае.

Празмерна ўпэўнены ў самім сабе, у сваіх сілах і здольнасцях. [Горкі:] — Я не такі саманадзейны, каб думаць, што ўсё, што мною было сказана, вы слухалі з задавальненнем. «Маладосць». // Які адлюстроўвае празмерную ўпэўненасць у сабе, сведчыць пра яе. Саманадзейны тон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ніо́біевы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ніобію. // Які мае ў сабе ніобій. Ніобіевыя руды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нафарбава́цца, ‑буюся, ‑буешся, ‑буецца; зак.

Разм. Намазаць сабе губы, шчокі, бровы і інш. касметычнай фарбай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нафто́лавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны і да нафтолу, утрымлівае ў сабе нафтол. Нафтолавыя фарбавальнікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)