◎ Перашарсьці́цца ’перайначыцца, стаць іншым’ (віл., Нар. сл.). Да пера- і тарасіцца ’мяняць шэрсць, поўсць’ < шэрсць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ру́ністы, ‑ая, ‑ае.

Які мае густое руно, густую шэрсць. Руністая парода авечак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́лезці, -зу, -зеш, -зе; -лез, -зла; -лезь; зак.

1. Выйсці адкуль-н., чапляючыся за што-н. рукамі і нагамі.

В. з глыбокага рова.

2. Выйсці адкуль-н., прыклаўшы намаганні.

В. з вагона.

В. з даўгоў (перан., разм.).

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Выступіць, паказацца адкуль-н., выбіцца; прабіцца.

Косы вылезлі з-пад хусткі.

Вылезла маладая траўка.

4. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Выпасці (пра валасы, шэрсць); выліняць.

Вылезла шэрсць.

|| незак. выла́зіць, -ла́жу, -ла́зіш, -ла́зіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ва́лкі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які добра і хутка ўвальваецца. Валкая шэрсць. Валкае сукно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

клочкова́тый касмыкава́ты; (сбитый) лямцава́ты;

клочкова́тые облака́ касмыкава́тыя во́блакі;

клочкова́тая шерсть лямцава́тая (касмыкава́тая) шэрсць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

счаса́ць¹, счашу́, счэ́шаш, счэ́ша; счашы́; счаса́ны; зак., што.

1. Зняць часаннем, вычасаць.

С. пух з труса.

2. Апрацаваць, ачысціць часаннем (лён, шэрсць і пад.).

С. воўну.

|| незак. счэ́сваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. счэ́сванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

калду́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; незак., што.

Разм. Блытаць, кудлачыць (пра валасы, шэрсць і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скалма́ціць, ‑мачу, ‑маціш, ‑маціць; зак., што.

Разм. Зрабіць калматым; раскудлаціць (валасы, шэрсць і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

устапы́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.

Падняць уверх валасы, шэрсць, шчаціну і пад.; натапырыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падшэ́рстак, ‑тку, м.

Пушыстая мяккая шэрсць, якая расце як ніжні слой пад больш доўгай шэрсцю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)