панапэ́цкваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Напэцкаць усюды, у многіх месцах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панасме́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Насмеціць усюды, у многіх месцах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панасыпа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. што і чаго. Насыпаць чаго-н. у многіх месцах, усюды ці ў вялікай колькасці.

П. курганы.

За ноч панасыпала (безас.) снегу.

2. што. Сыплючы, напоўніць усё, многае.

П. збожжа ў мяхі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абзвані́ць, -званю́, -зво́ніш, -зво́ніць; зак., каго-што (разм.).

1. Пазваніць многім ці ў многія месцы па тэлефоне.

А. знаёмых.

А. усе арганізацыі.

2. перан. Расказаць аб чым-н. усюды, разнесці якую-н. вестку.

|| незак. абзво́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

павыляга́ць, ‑ае; зак.

Вылегчы ў многіх месцах, усюды. Павылягалі аўсы ў нізінах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыко́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Выкасіць усё або што‑н. у многіх месцах, усюды. Павыкошваць пустазелле на палетках. Павыкошваць усе лугі. □ [Рыхцер:] — Касавіца ў нас прайшла як трэба — нідзе травінкі не асталося, усюды павыкошвалі... Палтаран.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадпо́рвацца, ‑аецца; зак.

Адпароцца ў многіх месцах, усюды — пра ўсё, многае. Рукавы паадпорваліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадшпі́львацца, ‑аецца; зак.

Адшпіліцца ў многіх месцах, усюды — пра ўсё, многае. Каўняры паадшпільваліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нарасцяру́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Расцерушыць у многіх месцах, усюды. Нарасцярушваць саломы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадва́львацца, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -аецца; -аемся, -аецеся, -аюцца; зак.

1. (1 і 2 ас. мн. не ўжыв.). Адваліцца, адпасці ў многіх месцах, усюды.

Тынкоўка паадвальвалася.

2. Адкінуцца, адваліцца тулавам назад — пра ўсіх, многіх.

П. на спінкі крэслаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)