пазапі́свацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Запісацца, унесці сябе ў спісы — пра ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прапанава́ць ’заявіць аб жаданні, гатоўнасці дапамагчы’, ’выказаць, унесці прапанову, параіць’, ’даручыць выканаць’ (ТСБМ, Гарэц.). З польск. proponować ’тс’ (Кюнэ, Poln., 89). Польск. з лац. proponere ’тс’ < pro‑ ’перад’ і ponere ’класці’ (Голуб-Ліер, 397).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

інтэрпелі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе і інтэрпелява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак. і незак.

Унесці (уносіць) інтэрпеляцыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заінвентарызава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак., што.

Унесці ў інвентарны спіс, паставіўшы парадкавы нумар. Заінвентарызаваць кнігу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запрыхо́даваць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак., што.

Запісаць у прыход, унесці ў графу паступлепняў. Запрыходаваць узносы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запратакалі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Унесці ў пратакол, скласці пратакол аб чым‑н. Запратакаліраваць сход.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аплаці́ць, -ачу́, -а́ціш, -а́ціць; -а́чаны; зак., што.

Унесці плату за што-н.; пакрыць якія-н. выдаткі.

А. праезд.

А. рахунак.

|| незак. апла́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. апла́та, -ы, ДМ -ла́це, ж.

А. працы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паўно́сіць, ‑ношу, ‑носіш, ‑носіць; зак., каго-што.

Унесці ўсё, многае або ўсіх, многіх. Падносіць дровы пад павець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

відазмяні́ць, ‑змяню, ‑зменіш, ‑зменіць; зак., што.

Унесці якія‑н. змены ў што‑н.; перайначыць. Відазмяніць канструкцыю машыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыўне́сці, -нясу́, -нясе́ш, -нясе́; -нясём, -несяце́, -нясу́ць; -нёс, -не́сла; -нясі́; -не́сены; зак., што і ў што.

Уключыць, унесці што-н. дадатковае, пабочнае.

Рэчаіснасць прыўнесла ў жыццё многа змен.

|| незак. прыўно́сіць, -о́шу, -о́сіш, -о́сіць.

|| наз. прыўнясе́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)