акрылі́ць

‘узняць у каго-небудзь душэўны стан, натхніць; падбадзёрыць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. акрылю́ акрылі́м
2-я ас. акрылі́ш акрыліце́
3-я ас. акрылі́ць акрыля́ць
Прошлы час
м. акрылі́ў акрылі́лі
ж. акрылі́ла
н. акрылі́ла
Загадны лад
2-я ас. акрылі́ акрылі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час акрылі́ўшы

Іншыя варыянты: акры́ліць.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

восста́ние паўста́нне, -ння ср.;

подня́ть восста́ние узня́ць паўста́нне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

взнести́ сов. (поднять наверх, ввысь) узне́сці; падня́ць, узня́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

авысакаро́дзіць, ‑роджу, ‑родзіш, ‑родзіць; зак., што.

Кніжн. Зрабіць высакародным, узняць у маральных і духоўных адносінах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

намуці́ць, ‑мучу, ‑муціш, ‑муціць; зак., чаго.

Разм. Узняць каламуту, зрабіць каламутным. Намуціць вады каля берага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узня́цце, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. узнімаць — узняць (у 3, 6, 9 і 10 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абагаві́ць, -гаўлю́, -гаві́ш, -гаві́ць; -гаві́м, -гавіце́, -гавя́ць; -гаўлёны; зак., каго-што.

Аднесціся з захапленнем, з любасцю да каго-н., узняць на ўзровень бажаства.

А. паэта.

А. героя.

|| незак. абагаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. абагаўле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напылі́ць, ‑пылю, ‑пыліш, ‑пыліць; зак.

Разм. Узняць пыл, нарабіць, напусціць пылу. Напыліць на дарозе. Напыліць у хаце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

воодушеви́ть сов. натхні́ць; (зажечь) запалі́ць; (увлечь) захапі́ць; (поднять) узня́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

настраля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; зак.

Разм. Пастраляць многа, уволю. [Ціхон:] — Настраляўся я, брат, за свой век. А тут ніяк не мог узняць стрэльбы. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)