намуці́ць, ‑мучу, ‑муціш, ‑муціць; зак., чаго.
Разм. Узняць каламуту, зрабіць каламутным. Намуціць вады каля берага.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)