Verbum

сусве́т, -у, М -све́це, м.

1. (С вялікае). Увесь свет, бясконцы ў часе і прасторы, разнастайны па формах, якія прымае матэрыя ў працэсе свайго развіцця.

Разгадаць тайны Сусвету.

2. Зямны шар, Зямля з усім, што існуе на ёй.

Аб’ехаць увесь с.

|| прым. сусве́тны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Сусветная прастора.

векава́ць, вяку́ю, вяку́еш, вяку́е; вяку́й; незак.

Увесь час жыць дзе-н., знаходзіцца ў якім-н. стане, існаваць.

Век в. у дзеўках.

захла́міць, -млю, -міш, -міць; -млены; зак., што.

Зрабіць захламленым.

Увесь пакой захламіў.

|| незак. захламля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е і захла́мліваць, -аю, -аеш, -ае.

праспява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак.

1. гл. спяваць.

2. што і без дап. Правесці які-н. час, займаючыся спяваннем.

Праспяваў увесь вечар.

транскантынента́льны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да сувязі кантынентаў, адбываецца паміж кантынентамі ці праходзіць праз увесь кантынент.

Т. рэйс.

Транскантынентальная ракета.

Транскантынентальная чыгунка.

усяго́.

1. гл. увесь.

2. прысл. Разам, наогул.

У. зарабілі сто рублёў.

3. часц. Толькі, не больш чым.

Гэта каштуе ў. пяць рублёў.

прапра́жыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны; зак., што.

1. Добра спражыць.

П. боб.

2. Правесці які-н. час, пражачы што-н.

Увесь вечар прапражыла гарох.

суш, -ы, ж.

1. Сухое, без дажджоў надвор’е; засуха.

Увесь май стаяла с.

2. Што-н. сухое, пазбаўленае вільгаці (напр., сухая зямля, сухое галлё).

нараві́ць, -раўлю́, -ро́віш, -ро́віць; незак.

1. Дагаджаць.

Госцю трэба н.

2. з інф. і злуч. «каб». Імкнуцца, старацца.

Конь увесь час наравіў сарвацца з месца.