Тугугу́-тугугу́ — імітацыя гучання пастухоўскай трубы (ТС), параўн. рус. смал. тугу́ ‘тс’. Гукаперайманне.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

газаправо́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да газаправода, прызначаны для яго. Газаправодныя трубы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падвадны́, ‑ая, ‑ое.

Які далучае, падводзіць што‑н. да чаго‑н. Падвадныя трубы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазава́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Заварыць усё, многае. Пазаварваць травы. Пазаварваць трубы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тушы́льнік, ‑а, м.

1. Прыстасаванне для тушэння вугалёў.

2. Накрыўка для трубы самавара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спая́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак.

1. што. Злучыць паяннем.

С. трубы.

2. перан., каго-што. Непарыўна звязаць, з’яднаць.

С. каманду.

|| незак. спа́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. спа́йванне, -я, н. і спа́йка, -і, ДМ спа́йцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фа́навы, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для выдалення нечыстот і бруднай вады. Фанавыя трубы. Фанавая помпа.

[Ад фр. fange — бруд.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

валто́рна, ‑ы, ж.

Медны духавы музычны інструмент у выглядзе спіральна сагнутай трубы з шырокім раструбам.

[Ад ням. Waldhorn — паляўнічы рог.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

азбе́ставы, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да азбесту. Азбеставы завод. // Зроблены з азбесту. Азбеставыя трубы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ствол, ствала́, мн. ствалы́, ствало́ў, м.

1. Асноўная частка дрэва ад каранёў да верхавіны, якая трымае на сабе галіны і лісты.

2. Частка агнястрэльнай зброі ў выглядзе трубы, праз якую праходзіць, атрымаўшы напрамак палёту, куля або снарад.

3. Частка шахты ад паверхні да дна.

Праходка ствала.

4. У тэхніцы, анатоміі: назва розных прадметаў або органаў, якія маюць форму прамой трубы.

С. пажарнага рукава.

С. соннай артэрыі.

|| прым. ствалавы́, -а́я, -о́е, ствало́вы, -ая, -ае (да 1, 3 і 4 знач.) і ство́льны, -ая, -ае (да 1, 2 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)