вастрэ́нне ср. точе́ние, то́чка ж., зато́чка ж.; (карандаша и т.п.) чи́нка ж., очи́нка ж.; (бритвы — ещё) пра́вка ж., выправле́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Точ у выразе: точ у точ ’вельмі дакладна, падобна’ (мсцісл., Юрч. Фраз.), tocz ŭ tocz ’кропля ў кроплю (падобны)’ (ваўк., Федар. 4); магчыма, сюды ж ст.-бел. то́чию ’толькі’ (Ст.-бел. лексікон, Сл. Скар.). Параўн. укр. дыял. точ (в) точ ’дакладна’, рус. точь в точь (точь‑в‑точь) ’тс’, польск. tecz ’кропка’. Прасл. *tъčь ’тс’ звязана з *tъknǫti/*tykati (Брукнер, 567; Фасмер, 4, 90; ESSJ SG, 2, 665; ЕСУМ, 5, 611), гл. ткнуць, тыкаць, а таксама точка2, точна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

огнево́й

1. в разн. знач. агнявы́;

огнева́я то́чка агнявы́ пункт;

огнева́я пози́ция агнява́я пазі́цыя;

2. перен. палымя́ны, па́лкі;

огнево́й взгля́д палымя́ны (па́лкі) по́зірк.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апо́ра ж., в разн. знач. опо́ра; (надёжная защита — ещё) опло́т м.;

пункт ~рыто́чка опо́ры;

старэ́йшы сын — а. сям’і́ — ста́рший сын — опо́ра семьи́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

опо́ра ж., в разн. знач. апо́ра, -ры ж., апі́рышча, -шча ср.;

то́чка опо́ры пункт апо́ры;

ста́рший сын — опо́ра семьи́ старэ́йшы сын — апо́ра (апі́рышча) сям’і́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

агнявы́ в разн. знач. огнево́й;

а́я засло́на — огнева́я заве́са;

а́я кро́пка — огнева́я то́чка;

а́я пазі́цыя — огнева́я пози́ция;

а. рубе́ж — огнево́й рубе́ж;

ы́я сро́дкі — огневы́е сре́дства

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ко́ска I ж., уменьш. коси́чка; см. каса́ I

ко́ска II ж., уменьш. ко́ска, см. каса́ II

ко́ска III ж. запята́я;

кро́пка з ~кайто́чка с запято́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упо́р м.

1. род. упо́ру (действие, состояние) упо́р;

пункт ~руто́чка упо́ра;

2. род. упо́ра (предмет) упо́р;

страля́ць з ~ра — стреля́ть с упо́ра;

гарызанта́льны ўпор — горизонта́льный упо́р;

рабі́ць у. — де́лать упо́р;

ва ўпор — в упо́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зре́ние ср. зрок, род. зро́ку м.;

обма́н зре́ния падма́н (ілю́зія) зро́ку;

име́ть сла́бое зре́ние мець дрэ́нны зрок;

потеря́ть зре́ние стра́ціць зрок, асле́пнуць;

по́ле зре́ния по́ле зро́ку;

то́чка зре́ния пункт по́гляду (гле́джання);

под угло́м зре́ния з пу́нкта по́гляду.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упо́р м.

1. (действие, состояние) упо́р, -ру м.; упіра́нне, -ння ср.;

то́чка упо́ра пункт упо́ру;

2. (место, на которое что-л. упирается) упо́р, -ра м.; (подпорка) падпо́рка, -кі ж.;

стреля́ть с упо́ра страля́ць з упо́ра;

в упо́р вы́стрелить стрэ́ліць ва ўпор;

де́лать упо́р падкрэ́сліваць, рабі́ць упо́р;

говори́ть, смотре́ть в упо́р гавары́ць, глядзе́ць у во́чы;

ста́вить вопро́с в упо́р ста́віць пыта́нне ру́бам;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)