уляпі́цца сов., разг.

1. уцепи́ться, вцепи́ться;

~пі́ўся рука́мі за парэ́нчы — уцепи́лся рука́ми за пери́ла;

2. прилепи́ться, приста́ть;

це́ста ўляпі́лася за ру́кіте́сто прилепи́лось (приста́ло) к рука́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тужэ́ць несов.

1. натя́гиваться, станови́ться туги́м;

струна́ тужэ́е — струна́ натя́гивается (стано́вится туго́й);

2. (становиться густым, вязким) густе́ть; (спец. — ещё) загуща́ться;

це́ста тужэ́ете́сто густе́ет;

3. (о земле) подсыха́ть; затвердева́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

расплы́сціся сов.

1. расплы́ться; расте́чься;

2. (раздаться в стороны, расшириться) расплы́ться;

це́ста ~плыло́сятесто́ расплыло́сь;

3. перен., разг. (растолстеть) расплы́ться, разда́ться;

4. (уплыть в разные стороны) расплы́ться;

5. (об улыбке) расплы́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

*Маладзе́ць, молодзе́ць ’рабіцца туманным, зацягвацца (пра неба)’, молодзіцца ’зацягвацца лёгкімі хмарамі, мутнець’ (ТС). Укр. помолоди́тися ’пакрыцца тонкімі, белымі хмаркамі’, моло́дить ся ’збірацца на дождж’, мо́лоди, мо́лоді ’невялікія хмаркі на небе’, рус. моложи́ть, замолодить, замолодеть, молоде́ть ’пакрывацца хмарамі, рабіцца хмурным (аб небе)’, замолодь ’дажджавыя хмары’; польск. pomłodziny ’хмары’, młodzi śę ’хмурнее (неба)’ — усе да прасл. mold‑. Назіраецца атаясамліванне паняццяў, звязаных з хмурным, дажджлівым надвор’ем, хмарамі і з працэсамі скісання малака, браджэннем піва, квасу, цеста (рус. замолаживать ’пачынаць брадзіць (аб квасе)’, ’адчуваць ап’яненне’, наўг. молодо́вина ’сыракваша’, укр. молоди́на ’салодкая смятана’, польск. młodzie ’дрожджы’, н.-луж. rozmłoźeńe ’заквашванне’, ’квашанае цеста’, rozmłoda ’закваска’ (Гарачава, Этимология–84, 43–44), славац. mladinka ’бражка, маладое піва’; славен. mladíti ’пакінуць вылёжвацца, даспяваць’, серб.-харв. мла́дити те̑сто ’яшчэ раз перамешваць цеста’, якія Бязлай (2, 187) аб’ядноўвае ў прасл. moldъ ’дробны, мяккі’, роднаснымі да якога з’яўляюцца лац. mollis, ст.-інд. mṛdúṣ ’мяккі, дробны’, ст.-грэч. ἀμαλδύνω ’размякчаю’, ст.-ірл. meldach, арм. mełk ’мяккі’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

завари́ть сов.

1. завары́ць, мног. пазава́рваць;

завари́ть чай завары́ць чай;

завари́ть те́сто завары́ць це́ста;

завари́ть кле́йстер завары́ць кле́йстар;

2. (запарить) запа́рыць;

завари́ть бельё запа́рыць бялі́зну;

3. техн. завары́ць;

4. перен., прост. завары́ць;

завари́ть ка́шу завары́ць ка́шу;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даме́шваць I несов.

1. (глину, замазку) домина́ть, доме́шивать;

2. (тесто) доме́шивать;

1, 2 см. дамясі́ць

даме́шваць II несов.

1. (оканчивать мешать) доме́шивать;

2. (прибавлять чего-л.) приме́шивать, подме́шивать;

3. разг. допа́хивать;

1, 3 см. дамяша́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́качаць сов.

1. (разгладить) вы́катать;

2. разг. (у што) вы́валять (в чём), обваля́ть (в чём); (всё покрыть, испачкать чем-л. — ещё) переваля́ть (в чём);

в. це́ста ў муку́ — вы́валять (обваля́ть) те́сто в муке́;

в. у гразь — вы́валять в грязи́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ля́пнуць сов., однокр., разг.

1. сту́кнуть; хло́пнуть; шлёпнуть;

л. руко́й па плячы́ — хло́пнуть (шлёпнуть) руко́й по плечу́;

л. дзвяра́мі — хло́пнуть две́рью;

2. (бросить что-л. липкое) ля́пнуть;

л. це́ста на патэ́льню — ля́пнуть те́сто на сковороду́;

3. прост. (сказать что-л. бестактно) ля́пнуть, бря́кнуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подби́ть сов.

1. в разн. знач. падбі́ць;

подби́ть подмётки у боти́нок падбі́ць падно́скі да чараві́каў;

подби́ть глаз падбі́ць во́ка;

подби́ть за́йца падбі́ць за́йца;

подби́ть ору́дие падбі́ць гарма́ту;

подби́ть те́сто падбі́ць це́ста;

2. портн. падбі́ць, падшы́ць;

3. перен., разг. (на что-л.) падбі́ць; (подговорить) падбухто́рыць; см. подбива́ть;

4. (итог) прост. падбі́ць, падве́сці;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подходи́ть несов. падыхо́дзіць; (наступать) надыхо́дзіць;

подходи́ть к бе́регу падыхо́дзіць да бе́рага;

подходи́ть к но́вой те́ме падыхо́дзіць да но́вай тэ́мы;

подхо́дит о́сень надыхо́дзіць во́сень;

они́ не подхо́дят друг к дру́гу яны не падыхо́дзяць адзі́н да аднаго́;

подходи́ть к концу́ падыхо́дзіць да канца́ (канча́цца);

э́то не подхо́дит гэ́та не падыхо́дзіць;

те́сто подхо́дит це́ста падыхо́дзіць;

не подходи́! не падыхо́дзь!;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)