самаро́дкавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да самародка, уласцівы яму. Самародкавае золата. □ Самародкавы талент мастака заблішчэў усімі фарбамі. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трэ́нераў, ‑ава.

Разм. Які належыць трэнеру; уласцівы яму. «Каб бегаць на каньках, трэба мець талент», — перадала [Клара] .. [Славе] трэнераў прысуд. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

э́пік, ‑а, м.

Аўтар эпічных твораў. Талент Коласа, эпіка і рэаліста, набывае, як бачым, новыя грані і якасці. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гіга́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

1. Жывёла, расліна і пад. незвычайна вялікіх памераў, велікан.

Слон-г.

2. перан. Пра што-н. незвычайна вялікіх памераў.

Завод-г.

3. перан. Талент, вялікі дзеяч у якой-н. галіне.

Гіганты навукі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дарава́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. дараваць (у 1, 2 і 3 знач.).

2. Здольнасць, талент, дар. Паэтычнае дараванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сле́дчыцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да следчага. Ты ж, трэба аддаць табе справядлівасць, пытанні ставіў казуістычныя, — хваліць следчыцкі талент Янкі Андрэй. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прирождённый прыро́джаны; (природный) прыро́дны;

прирождённый тала́нт прыро́джаны (прыро́дны) та́лент;

прирождённый охо́тник прыро́джаны паляўні́чы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

саморо́дный прям., перен. самаро́дны;

саморо́дный мета́лл самаро́дны мета́л;

саморо́дный тала́нт перен. самаро́дны та́лент;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дар, -у, мн. дары́, -о́ў, м.

1. Тое, што даецца бясплатна; падарунак.

Прынесці што-н. у д.

2. Плён працы, якой-н. дзейнасці; тое, што дае прырода.

Дары прыроды.

3. Талент, здольнасць.

Д. пісьменніка.

○

Святыя дары — хлеб і віно для прычашчэння веруючых.

◊

Дар слова — здольнасць прыгожа гаварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расквітне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Расцвісці, распусціцца (пра кветкі, расліны).

Цюльпаны ўжо расквітнелі.

2. перан. Стаць прыгожым, здаровым, дасягнуць росквіту.

Расквітнела дзяўчына.

3. перан. Дасягнуць высокай ступені развіцця, праявіцца з вялікай сілай.

Расквітнеў талент мастака.

|| наз. ро́сквіт, М -віце, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)