Verbum

спадзява́нне, -я, н.

Чаканне таго, што мае адбыцца, надзея на што-н.

С. на лепшае жыццё.

нямно́гае, -ага, н.

Нязначная частка чаго-н.

З таго нямногага ўсё ж сёе-тое выбраць можна.

пражы́так, -тку, м.

У выразе: на пражытак — для таго, каб пражыць.

Гэтага не хопіць на п.

дылетанты́зм, -у, м. і дылета́нцтва, -а, н.

Дылетанцкія адносіны да таго, што патрабуе спецыяльных прафесійных ведаў.

разжы́так, -тку, м. (разм.).

У выразе: на разжытак — для таго, каб даць магчымасць разжыцца, наладзіць жыццё.

прымірэ́нства, -а, н.

Паводзіны таго, хто імкнецца любой цаной згладзіць супярэчнасці, пазбегнуць канфліктаў.

|| прым. прымірэ́нчы, -ая, -ае.

дзя́дзя, -і, мн. -і, -яў, м.

Дарослы мужчына (у мове дзяцей).

Мама, у таго дзядзі смешны капялюш.

нагру́дны, -ая, -ае.

Прызначаны для таго, каб насіць на грудзях; які знаходзіцца на грудзях.

Н. значок.

Нагрудныя плаўнікі.

чу́біць, чу́блю, чу́біш, чу́біць; незак. (разм.).

Тузаць за валасы; біць, лупцаваць.

Хто каго любіць, той таго і чубіць (прыказка).