скло́чніцтва, ‑а, н.

Разм. Схільнасць да склок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

предрасположе́ние ср. схі́льнасць, -ці ж.; (наклонность) нахі́л, -лу м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мсці́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць мсцівага; схільнасць да помсты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мараліза́тарства, ‑а, н.

Пропаведзь маралі, схільнасць да маралізавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распу́снасць, ‑і, ж.

Уласцівасць распуснага; схільнасць да распусты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сейсмі́чнасць, ‑і, ж.

Схільнасць да землетрасенняў, інтэнсіўнасць землетрасенняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

улю́блівасць, ‑і, ж.

Схільнасць лёгка і часта ўлюбляцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

франтава́тасць, ‑і, ж.

Уласцівасць франтаватага; схільнасць да франтаўства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цыта́тніцтва, ‑а, н.

Разм. Дагматычная схільнасць да цытат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

містыцы́зм, -у, м.

Філасофскае вучэнне, форма рэлігійна-ідэалістычнага светапогляду, заснаванага на эмоцыях, інтуіцыі і ірацыяналізме, а таксама наогул схільнасць да містыкі (у 1 знач.).

|| прым. місты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)