ляската́ць, -качу́, -ко́чаш, -ко́ча; -качы́ і ляскаце́ць, -качу́, -каці́ш, -каці́ць; -каці́м, -каціце́, -каця́ць; -каці́; незак.

Утвараць дробны перарывісты стук.

Ляскочуць кулямёты.

|| наз. ляската́нне, -я, н. і ля́скат, -у, М -каце, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Тох-тох-тох ’стук-стук-стук’ (кам., ЖНС). Гукапераймальнае. Ад тог‑ утвораны ‑ка‑дзеяслоў то́хкаць ’тахкаць, стукаць, торгаць’ (ТС), з частковай рэдуплікацыяй — то́хтаць ’пульсаваць’ (шальч., Сл. ПЗБ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

насто́йлівы, -ая, -ае.

1. Рашучы ў дасягненні чаго-н.

Н. вучань.

2. Які выражае рашучасць або ажыццяўляецца з рашучасцю, упартасцю.

Н. стук.

Настойлівыя пошукі.

Настойліва (прысл.) стаяць на сваім.

|| наз. насто́йлівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каблу́к, ‑а, м.

Тое, што і абцас. Стук каблукоў. Падбіць каблукі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грук разг.

1. сущ. (род. гру́ку) м. стук, гро́хот;

2. межд., в знач. сказ. стук, хлоп;

◊ ні сту́ку ні гру́ку — ти́хо, без шу́ма

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дро́бат, -ту м. (дробный стук) дробь ж.;

бараба́нны д. — бараба́нная дробь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ме́рны

1. (ритмичный) ме́рный; ро́вный; разме́ренный;

м. стук ко́лаў — ме́рный (ро́вный, разме́ренный) стук колёс;

2. (служащий для измерения) ме́рный;

м. ланцу́г — ме́рная цепь;

3. (средний) уме́ренный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лістано́сец, ‑носца, м.

Тое, што і пісьманосец. Раптам — стук у дзверы. Падыходжу. Госць жаданы. Лістаносец. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сту́канне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. стукаць, а таксама гукі гэтага дзеяння; стук. Стуканне дзятла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дробь​III

1. (дробны стук) дро́бат, -ту м.;

2. (трель) по́шчак, -ку м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)