Verbum

clatter

[ˈklætər]

1.

n.

1) стук, звон -у m., траскатня́ f.

2) га́лас -у m., балбатня́ f.

3) ту́пат -у m.

2.

v.i.

бра́згаць, бразгата́ць, ля́скаць

rap

I [ræp]

n.

1) лёгкі стук

I heard a rap on the door — Я пачу́ў лёгкі стук у дзьве́ры

2) Sl. абвінава́чаньне n., віна́, ка́ра f.

I will take the rap for this — Я вазьму́ на сябе́ віну́ за гэ́та

a bum rap — несправядлі́вае абвінава́чаньне

II [ræp]

1.

v.i., Sl.

1) гу́тарыць, балбата́ць

2) быць у зго́дзе, у до́брых дачыне́ньнях

3) сьпява́ць рэп

2.

n. Sl.

1) гу́тарка (сябро́ўская) f

2) рытмі́чная гаво́рка; рэчытаты́ў -ву, рэп -у m.

knock

[nɑ:k]

1.

v.t.

1) сту́каць; уда́рыць; біць

2) валі́ць, зьбіва́ць

2.

v.i.

сту́кацца

to knock at a door — сту́каць у дзьве́ры

3.

n.

1) стук -у m.

2) Sl. во́страя кры́тыка

•

- knock about

- knock around

- knock out

- knock together

- knock down

thump

[Өʌmp]

1.

v.t.

1) біць, сту́каць

He thumped the table with his fist — Ён біў кулако́м аб стол

2) гру́каць

3) informal біць, лупі́ць, лупцава́ць

2.

v.i.

1) гвалто́ўна бі́цца (пра сэ́рца)

2) ступа́ць, ісьці́ цяжко́й хадо́ю

3.

n.

1) стук -у m., цяжкі́ ўда́р

2) гук ад уда́ру, сту́ку

tap

I [tæp]

1.

v.i. (-pp-)

1) лёгка сту́каць

to tap on a window — пасту́каць у вакно́

2) прыту́пваць

She tapped her foot on the floor — Яна́ ту́пала наго́й аб падло́гу

3) адбіва́ць, высту́кваць

to tap a rhythm — адбіва́ць рытм

to tap time — адбіва́ць такт

4) выбіва́ць, вытраса́ць

to tap the ashes out of a pipe — выбіва́ць по́пел зь лю́лькі

2.

v.t.

падбіва́ць (набо́йкі)

3.

n.

1) лёгкі стук

There was a tap at the door — Пачу́ўся стук у дзьве́ры

2) набо́йка f.

3) чачо́тка f. (та́нец)

II [tæp]

1.

n.

1) вадаправо́дны кран

2) ко́рак -ка m., за́тычка f.; шпунт -а m.

3) про́ба (алькаго́льнага напі́тку)

4) Electr. гняздо́ m., адво́д -у m.

5) падслухо́ўваньне тэлефо́нных гу́тарак

2.

v.t.

1) рабі́ць падсо́чку

2) адкарко́ўваць, адкаркава́ць

to tap a cask — адкаркава́ць бо́чку і ўста́віць кран

3) выпуска́ць ва́дкасьць

4) Med. рабі́ць прако́л (для выпуска́ньня ва́дкасьці)

5) падслухо́ўваць (тэлефо́нную гу́тарку)

6) рабі́ць нутраны́ нарэ́з (у трубе́)

•

- on tap

gentle

[ˈdʒentəl]

1.

adj. -tler, -tlest

1) лаго́дны; даліка́тны

a gentle tap — даліка́тны стук

2) мя́ккі, ці́хі

a gentle sound — ці́хі гук

3) памярко́ўны, ме́рны, лаго́дны

gentle heat — памярко́ўная цеплыня́

a gentle slope — лаго́дны схіл

4) ласка́вы; ве́тлы, прыя́зны, лаго́дны

a gentle disposition — лаго́дны, ве́тлы хара́ктар

5) шляхе́цкі, шляхе́цкага ро́ду

6) зна́тны; до́бры; пале́пшаны

gentle birth — зна́тнае пахо́джаньне

gentle blood — до́брая паро́да

2.

n., Archaic

асо́ба зна́тнага пахо́джаньня або́ высо́кага ра́нгу

3.

v.t.

1) аб’яжджа́ць (маладо́га каня́)

2) рабі́ць больш памярко́ўным (пагля́ды), зьмякча́ць

answer

[ˈænsər]

1.

n.

1) адка́з -у m.

2) Math. разьвя́зка f., рашэ́ньне n.

answer to a problem — разьвя́зка зада́чы

3) рэа́кцыя f.

A nod was her only answer — Ківо́к галавы́ быў е́йным адзі́ным адка́зам

2.

v.t.

1) адка́зваць

to answer one’s question — адказа́ць каму́ на пыта́ньне

2) адгука́цца

а) to answer the door — адчыні́ць дзьве́ры (на стук)

б) to answer the phone — адказа́ць па тэлефо́не

to answer the call — адгукну́цца на кліч

3) адпавяда́ць (патрэ́бам, вымо́гам), быць адпаве́дным

to answer the purpose — адпавяда́ць мэ́це

3.

v.i.

1) адка́зваць, адгука́цца

He will not answer — Ён не адкажа

2) не́сьці адка́знасьць, быць адка́зным

to answer for a crime — не́сьці адка́знасьць за злачы́нства

to answer for one’s safety — быць адка́зным за не́чую бясьпе́ку

•

- answer back

- know all the answers