першаразра́днік, ‑а, м.

Спартсмен першага разраду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мотаго́ншчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Спартсмен, які ўдзельнічае ў мотагонках.

|| ж. мотаго́ншчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разра́днік², -а, мн. -і, -аў, м.

Спартсмен, які мае спартыўны разрад.

|| ж. разра́дніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гарналы́жнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Спартсмен, які займаецца гарналыжным спортам.

|| ж. гарналы́жніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

баксёр¹, -а, мн. -ы, -аў, м.

Спартсмен, які займаецца боксам.

Б. цяжкай вагі.

|| прым. баксёрскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

штангі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спартсмен, які займаецца практыкаваннямі са штангай (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аўтаго́ншчык, ‑а, м.

Спец. Спартсмен, удзельнік аўтагонак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брасі́ст, ‑а, м.

Спартсмен, які плавае брасам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кап’які́дальнік, ‑а, м.

Спартсмен, які кідае кап’ё.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пяцібо́рац, ‑рца, м.

Спартсмен, які займаецца пяцібор’ем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)