разапну́цца, ‑пнуся, ‑пнешся, ‑пнецца; ‑пнёмся, ‑пняцеся; зак.

Разм. Тое, што і распяцца. Чорная сацінавая сарочка з белымі гузікамі, здавалася, вось-вось разапнецца на шырачэзных плячах. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фра́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фрака. Фрачны гузік. // Прызначаны для нашэння з фракам. Фрачная сарочка.

•••

Фрачная пара — касцюм, які складаецца з штаноў і фрака.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Маларосея ’вышываная сарочка’ (Ян.). Ад былой назвы Украіны. Такое найменне было дадзена рускімі, якія атаясамлівалі бел. і ўкр. кашулі як аднолькавыя.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дзяшо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мала каштуе; недарагі, танны. Сённяшніх пастухоў пазнаюць па зусім іншых прыкметах — у іх гадзіннік на руцэ, і сарочка шаўковая, і гарнітур не дзяшовы. Палтаран.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Супо́льніца ’суполка, супольная работа’ (ТС, Юрч.), ’бравэрка’ (Сцяшк.), супо́льніца, супо́льнічка ’суцэльнае адзенне’ (Сцяц. Сл.), ’жаночая кашуля, сарочка’ (барыс., Сл. ПЗБ). Да супольны, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

каўбо́йка, ‑і, ДМ ‑бойцы; Р мн. ‑боек; ж.

1. Капялюш з шырокімі палямі, загнутымі з бакоў, з раменьчыкам пад падбародкам.

2. Верхняя мужчынская сарочка асобага крою з адкладным каўняром.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ма́йка, ‑і, ДМ майцы; Р мн. маек; ж.

Трыкатажная сарочка без рукавоў і каўняра. З канюшні выйшаў стрыжаны хлапчук у майцы і зрэбных, закасаных да кален штанах — конюхаў сын. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расшы́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад расшыць.

2. Упрыгожаны вышыўкай, узорным шыццём. Расшыты кажух. Расшытая сарочка. □ Дзяўчаты ў беларускіх нацыянальных касцюмах на расшытым ручніку паднеслі гасцям хлеб-соль. «ЛіМ».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гімнасцёрка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Верхняя сарочка са стаячым каўняром, якую падпяразваюць рэменем. Армейская гімнасцёрка. □ Сцяпан Апанасавіч быў апрануты ў суконную гімнасцёрку, якая шчыльна аблягала яго шырокія плечы. Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сардэ́чны

1. серде́чный;

2. перен. серде́чный, душе́вный, задуше́вный; раду́шный;

~ная саро́чкаанат. серде́чная соро́чка;

па прастаце́ ~най — по простоте́ душе́вной

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)