характэ́рны, -ая, -ае.
1. 3 рэзка выяўленымі, своеасаблівымі рысамі.
Х. твар.
2. Уласцівы каму-, чаму-н.
Характэрныя рысы героя рамана.
3. У мастацтве: уласцівы пэўнаму народу, эпосе, грамадскаму асяроддзю.
Характэрныя ролі.
Характэрныя танцы.
|| наз. характэ́рнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
эксцэрпі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.
Выбраць (выбіраць) з тэксту. Эксцэрпіраваць прыслоўі з тэксту рамана «На ростанях» Якуба Коласа.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
канва́, -ы́, ж.
1. Рэдкая сятчатая баваўняная або льняная тканіна, якая служыць асновай для вышыўкі крыжам па клетках.
Вышываць па канве.
2. перан. Аснова чаго-н.
Сюжэтная к. рамана.
Храналагічная к.
|| прым. канво́вы, -ая, -ае (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абядні́ць, -ню́, -ні́ш, -ні́ць; -ні́м, абедніце́, -ня́ць; абе́днены; зак., каго-што.
1. Зрабіць бедным на што-н., у якіх-н. адносінах.
А. глебу.
2. Пазбавіць каго-, што-н. выразнасці, сілы, своеасаблівасці.
А. вобраз рамана.
|| незак. абядня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сцвярджа́льны, -ая, -ае.
1. Які выказвае згоду з чым-н., пацвярджае што-н.
С. адказ.
2. Які замацоўвае, устанаўлівае што-н.
С. пафас рамана.
3. Які мае ў сабе сцверджанне (спец.).
С. сказ.
Сцвярджальнае суджэнне.
|| наз. сцвярджа́льнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
напру́жанасць, ‑і, ж.
Уласцівасць і стан напружанага. Напружанасць дзеяння. Напружанасць становішча. Сюжэтная напружанасць рамана. □ Людзі працавалі з выключнай напружанасцю — дзень і ноч. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
немагчы́ма, безас. у знач. вык.
Няма магчымасці, нельга. [Доктар:] — Дадому дабрацца было немагчыма. Васілевіч. Сучасную развітую літаратуру немагчыма ўявіць без рамана і аповесці. Казека.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фальш, -у, м.
1. Падман, ашуканства, а таксама падробка.
Ф. у гульні ў карты.
Купіла не залатую рэч, а ф.
2. Адсутнасць натуральнасці, няшчырасць, неадпаведнасць праўдзе.
У гутарцы чуўся ф.
Штучнасць і ф. рамана.
3. Пра спеў: недакладнасць у выкананні, скажэнне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
праця́г, -у, м.
1. гл. працягнуцца, працягнуць.
2. Частка чаго-н. незакончанага, незавершанага; прадаўжэнне (напр., артыкула, падзеі).
Гэта дарога — п. магістралі.
П. рамана ў наступным нумары часопіса.
◊
На працягу чаго, прыназ. — у час чаго-н.
Званілі на працягу ўсёй гадзіны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ры́хласць, ‑і, ж.
Уласцівасць рыхлага. Рыхласць глебы. □ Нягледзячы на незакончанасць і кампазіцыйную рыхласць рамана «Ідзі, ідзі», ён быў значным для свайго часу творам. Адамовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)