Verbum

кампа́нія¹, -і, мн. -і, -ній, ж.

1. Група асоб, якія разам праводзяць вольны час.

Сабраць кампанію.

У вясёлай кампаніі з кім-н.

2. Прамысловае, гандлёвае, транспартнае і пад. прадпрыемства, створанае звычайна групай прадпрымальнікаў.

Акцыянерная к.

Нафтавая к.

◊

За кампанію — разам (заадно) з іншымі; у знак салідарнасці.

ба́бка⁶, -і, ДМ -бцы, мн. -і, ба́бак, ж.

Дзесяць снапоў, састаўленых разам для прасушкі і накрытых распасцёртым снапом.

па́чак, -чка, мн. -чкі, -чкаў, м.

Некалькі аднародных прадметаў, складзеных, спакаваных разам.

П. пячэння.

П. папярос.

|| прым. па́чкавы, -ая, -ае.

паасо́бку, прысл.

1. Па адным, не разам.

Гаварыць з кожным п.

2. Асобна, разлучыўшыся.

Сем’і бацькі і сына жывуць п.

тхлань, -і, ж. (разм.).

1. Балоцістае месца.

Конь разам з коннікам праваліўся ў т.

2. Гніль, цвіль, сырасць.

Патыхала тхланню.

сабутэ́льнік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Чалавек, які п’е, п’янствуе разам з кім-н.

|| ж. сабутэ́льніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

саву́чань, -чня, мн. -чні, -чняў, м.

Той, хто вучыцца або вучыўся разам з кім-н.

|| ж. савучані́ца, -ы, мн. -ы, -ніц.

сашпілі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -шпі́ліцца; зак.

Злучыцца разам (шпількай і пад.).

|| незак. сашпі́львацца, -аецца.

|| наз. сашпі́льванне, -я, н.

заго́ншчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто разам з другімі заганяе, гоніць звера на паляўнічых пры аблаве.

|| прым. заго́ншчыцкі, -ая, -ае.

вы́вадак, -дка, мн. -дкі, -дкаў, м.

Птушаняты або дзеці млекакормячых, якія жывуць яшчэ разам.

Вераб’іны в.

Воўчы в.

|| прым. вы́вадкавы, -ая, -ае.