распаўзці́ся сов., в разн. знач. расползти́сь;

мура́шкі ~злі́ся па ле́се — муравьи́ расползли́сь по́ лесу;

чарні́льная пля́ма ~зла́ся па папе́ры — черни́льное пятно́ расползло́сь по бума́ге;

паліто́ ~зло́ся па швах — пальто́ расползло́сь по швам

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ла́піна ж.

1. (голое место среди травы, всходов и т.п.) плеши́на; (в лесу — ещё) прога́лина; (среди снега — ещё) прота́лина;

2. (место другого цвета) пятно́ ср.; (у животных — ещё) отме́тина; пе́жина;

3. разг. (часть поверхности земли) лоску́т м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жо́ўты прям., перен. жёлтый;

~тая фа́рба — жёлтая кра́ска;

~тая прэ́са — жёлтая пре́сса;

~тая вада́мед. жёлтая вода́;

~тая ліхама́нка — жёлтая лихора́дка;

~тая ра́са — жёлтая ра́са;

ж. біле́т — жёлтый биле́т;

ж. дом — жёлтый дом;

~тая пля́маанат. жёлтое пятно́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ма́сляный

1. ма́слены;

2. (относящийся к растительному маслу) але́йны;

ма́сляные кра́ски але́йныя фа́рбы;

ма́сляная жи́вопись але́йны жы́вапіс;

ма́сляный портре́т але́йны партрэ́т;

3. (жирный) ма́слены;

ма́сляное пятно́ ма́сленая пля́ма;

4. техн. ма́слены;

ма́сляный выключа́тель ма́слены выключа́льнік;

ма́сляный насо́с ма́сленая по́мпа;

ма́сляная ла́мпа ма́сленая ля́мпа.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́вестиII сов. вы́весці, мног. павыводзіць;

вы́вести пятно́ вы́весці пля́му;

вы́вести из стро́я вы́весці (павыво́дзіць) са стро́ю;

вы́вести на доро́гу вы́весці на даро́гу;

вы́вести (кого-л.) из себя́ вы́весці (каго-небудзь) з сябе́;

вы́вести на чи́стую во́ду вы́весці на чы́стую ваду́;

вы́вести нару́жу вы́крыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

са́льный

1. (запачканный салом) тлу́сты, затлу́шчаны, зашмальцава́ны;

са́льное пятно́ тлу́стая (тлу́шчавая) пля́ма;

2. (сделанный из сала) са́льны, тлу́шчавы, ло́евы;

са́льная све́чка све́чка з ло́ю;

3. (предназначенный, служащий для получения сала) са́льны;

са́льный отко́рм са́льны адко́рм;

са́льные сви́ньи са́льныя сві́нні;

4. анат. тлу́шчавы;

са́льные же́лезы тлу́шчавыя зало́зы;

5. (непристойный) непрысто́йны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сляпы́

1. прил., в разн. знач. слепо́й;

~по́е шчаня́ — слепо́й щено́к;

~по́е перайма́нне — слепо́е подража́ние;

~па́я няна́вісць — слепа́я не́нависть;

с. набо́ртип. слепо́й набо́р;

~па́я паса́дкаав. слепа́я поса́дка;

с. палётав. слепо́й полёт;

2. в знач. сущ., прям., перен. слепо́й; слепе́ц м.;

вучы́лішча для ~пы́х — учи́лище для слепы́х;

~па́я кі́шкаанат. слепа́я кишка́;

~па́я пля́маанат. слепо́е пятно́;

с. дождж — слепо́й дождь;

~па́я ку́рыца — слепа́я ку́рица

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

слепо́й

1. прил., прям., перен. сляпы́; прям. знач. — ещё) невіду́шчы;

слепо́й щено́к сляпо́е (невіду́шчае) шчаня́;

слепо́е подража́ние сляпо́е перайма́нне;

слепо́й шрифт спец. сляпы́ шрыфт;

слепа́я поса́дка ав. сляпа́я паса́дка;

слепо́й полёт ав. сляпы́ палёт;

слепа́я кишка́ анат. сляпа́я кі́шка;

слепо́е пятно́ анат. сляпа́я пля́ма;

слепо́е око́шко сляпо́е аке́нца;

слепо́й дождь сляпы́ (цыга́нскі) дождж;

слепа́я ку́рица сляпа́я ку́рыца

2. сущ. сляпы́, -по́га м., невіду́шчы, -шчага м.;

учи́лище для слепы́х вучы́лішча для сляпы́х (невіду́шчых).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

своди́тьII несов.

1. (вниз, в сторону) зво́дзіць;

2. (заводить) заво́дзіць, адво́дзіць;

3. (лишать высокого положения) зніма́ць, скіда́ць, зво́дзіць;

4. (собирать в одно место) зво́дзіць;

5. (о лесе) зво́дзіць, высяка́ць;

6. (устанавливать знакомство, дружбу и т. п.) заво́дзіць;

7. (сдвигать, сближать) зво́дзіць; (о бровях — ещё) ссо́ўваць;

8. (пятно и т. п.) выво́дзіць;

9. (переносить изображение) пераво́дзіць;

10. (к чему, на что) зво́дзіць (да чаго, у што);

11. (изменять тему разговора, мысли и т. п.) пераво́дзіць, зво́дзіць;

12. (о судорогах) зво́дзіць, ску́рчваць, крыві́ць; см. свести́ 1—12;

не своди́ть глаз (с кого-л.) не зво́дзіць вачэ́й (з каго-небудзь).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

класть несов.

1. кла́сці;

2. (прибавлять, подмешивать) кі́даць; (всыпать) сы́паць; (вливать) ліць;

класть са́хар в чай кі́даць (сы́паць) цу́кар у чай;

3. (делать каменную кладку — стену, здание и т. п.) мурава́ць; (кирпич) кла́сці;

4. (яйца — о птицах) не́сці; (о насекомых) кла́сці;

5. (холостить животных) обл. паклада́ць, лягча́ць;

класть в осно́ву кла́сці ў асно́ву;

класть на му́зыку кла́сці на му́зыку;

класть отпеча́ток кла́сці адбі́так;

ему́ па́льца в рот не клади́ яму́ па́льца ў рот не кладзі́;

класть покло́ны адбіва́ць пакло́ны;

класть кра́ски на холст кла́сці фа́рбы на палатно́;

класть нача́ло кла́сці пача́так;

класть ору́жие кла́сці (скла́дваць, склада́ць) збро́ю;

класть пятно́ (на кого, что) пля́міць (каго, што), кла́сці пля́му (на каго, што);

класть резолю́цию канц. накла́дваць рэзалю́цыю;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)