класть
1. кла́сці;
2. (прибавлять, подмешивать) кі́даць; (всыпать) сы́паць; (вливать) ліць;
класть са́хар в чай кі́даць (сы́паць) цу́кар у чай;
3. (делать каменную кладку — стену, здание
4. (яйца — о птицах) не́сці; (о насекомых) кла́сці;
5. (холостить животных)
◊
класть в осно́ву кла́сці ў асно́ву;
класть на му́зыку кла́сці на му́зыку;
класть отпеча́ток кла́сці адбі́так;
ему́ па́льца в рот не клади́ яму́ па́льца ў рот не кладзі́;
класть покло́ны адбіва́ць пакло́ны;
класть кра́ски на холст кла́сці фа́рбы на палатно́;
класть нача́ло кла́сці пача́так;
класть ору́жие кла́сці (скла́дваць, склада́ць) збро́ю;
класть пятно́ (на кого, что) пля́міць (каго, што), кла́сці пля́му (на каго, што);
класть резолю́цию
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)