фэ́нтэзі, нескл., н.

Блізкі да навуковай фантастыкі літаратурны і мастацкі жанр, якому ўласцівы матывы перамяшчэння ў прасторы і часе, штучныя арганізмы, міфалогія старажытных цывілізацый, іншапланетныя светы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

метэары́т, -а, Мы́це, мн. -ы, -аў, м.

Цвёрдае касмічнае цела, што падае на Зямлю з міжпланетнай прасторы.

|| прым. метэары́тны, -ая, -ае і метэары́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мясці́цца, мяшчу́ся, ме́сцішся, ме́сціцца; незак.

1. Мець прытулак у цесным, невялікім памяшканні; жыць.

М. ў знаёмых.

2. Змяшчацца на невялікай прасторы.

На ўзгорку мясцілася ўтульная вёсачка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абсалю́тнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць абсалютнага. Абсалютнасць прасторы і часу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

га́вань, -і, мн. -і, -ей і -яў, ж.

Прыбярэжная частка воднай прасторы, укрытая ад ветру, хваляў і цячэнняў месца стаянкі суднаў.

Ціхая г.

|| прым. га́ванскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стэрэафані́я, -і, ж. (спец.).

Перадача ці ўзнаўленне гуку, якія даюць магчымасць вызначыць напрамак гучання і размяшчэння крыніцы гуку ў прасторы.

|| прым. стэрэафані́чны, -ая, -ае.

С. запіс.

Стэрэафанічнае кіно.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бязме́рнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць бязмернага; бязмежнасць. Бязмернасць прасторы. Бязмернасць шчасця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адле́глы, ‑ая, ‑ае.

Аддалены (у прасторы, часе, паводле ступені развіцця).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запаля́рны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца за палярным кругам. Запалярныя прасторы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прагрэ́бці, -рабу́, -рабе́ш, -рабе́; -рабём, -рабяце́, -рабу́ць; -ро́б, -рэ́бла; -рабі; -рэ́бены; зак., што.

Разграбаючы што-н., зрабіць праход (звычайна на вузкай прасторы).

П. дарожку.

|| незак. праграба́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)