праслаі́ць, -лаю́, -ло́іш, -ло́іць; -ло́ены; зак., што чым.

Пракласці слаямі чаго-н.

П. пірожнае крэмам.

|| незак. прасло́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. прасло́йванне, -я, н. і прасло́йка, -і, ДМ -йцы, ж.

|| прым. прасло́ечны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праслаі́ць, ‑слаю, ‑слоіш, ‑слоіць; зак., што.

Пракласці слаямі чаго‑н., накласці адзін слой на другі. Праслаіць торт варэннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыбіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

1. Рэзкім ударам прымусіць выпасці ўсё, многае.

П. вокны.

2. Ударамі ачысціць ад пылу ўсё, многае.

П. дываны.

3. Зрабіць вялікую колькасць паглыбленняў.

Вада павыбівала канаўкі.

4. Пракласці яздой, хадзьбой, пратаптаць многа чаго-н.

П. сцежкі ў жыце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прасячы́ся і прасе́кчыся, ‑сячэцца; ‑сякуцца; пр. прасекся, ‑секлася; заг. прасячыся; зак.

Пракласці сабе дарогу, секучы што‑н. ці секучыся з кім‑н. Прасячыся праз гушчар лесу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пабрадзі́ць ​1, ‑браджу, ‑бродзіш, ‑бродзіць; зак.

1. Пахадзіць, паблукаць некаторы час.

2. што. Пракласці брады (у полі, на сенажаці).

пабрадзі́ць ​2, ‑бродзіць; зак.

Пабыць у стане браджэння некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

баразна́, -ы́, мн. баро́зны і (з ліч. 2, 3, 4) баразны́, баразён, ж.

1. Канаўка на паверхні глебы, зробленая плугам ці іншымі сельскагаспадарчымі прыладамі.

Роўныя барозны.

2. перан. Пачынанне ў якой-н. галіне.

Пракласці баразну.

|| памянш. баразёнка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пратары́ць, ‑тару, ‑торыш, ‑торыць; зак., што.

Пракласці яздой, хадзьбой (дарогу і пад.). Раней тут дарогі не было, яе пратарылі партызаны. Янкоўскі. Следам [за першым савецкім спадарожнікам] пратарыў першую сцежку ў космас наш чалавек. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навіга́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Спецыяліст у галіне навігацыі (у 2 знач.).

2. Пераноснае электроннае прыстасаванне, якое дазваляе з дапамогай спадарожнікавай сістэмы пракласці аптымальны маршрут з аднаго месца ў іншае і вызначыць месца на карце, дзе яно ў дадзены момант знаходзіцца.

Устанавіць н.

Аўтамабільны н.

|| прым. навіга́тарскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чыгу́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

1. Рэйкавая дарога, прызначаная для руху цягнікоў.

Пракласці чыгунку.

Рамонт чыгункі.

2. Комплекснае транспартнае прадпрыемства, якое забяспечвае перавозку пасажыраў і грузаў па такой дарозе.

Працаваць дыспетчарам на чыгунцы.

3. Чыгунная печка (разм.).

|| прым. чыгу́начны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

праклада́ць несов.

1. прям., перен. (создавать, проводить) прокла́дывать, пролага́ть; (делать наезженным) проторя́ть; см. пракла́сці 1, пралажы́ць;

2. (делать прокладку) прокла́дывать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)