ваенізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак.
Прыстасаваць (прыстасоўваць) да ваенных умоў; перавесці (пераводзіць) на абслугоўванне ваенных патрэб. // Абучыць (абучаць) ваеннай справе цывільнае насельніцтва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стрэ́лачнік, ‑а, м.
Рабочы, які пераводзіць стрэлкі на рэйкавым пуці.
•••
Стрэлачнік вінаваты (іран.) — ужываецца ў тых выпадках, калі ўсю адказнасць за няўдачу, катастрофу ўскладаюць на нізавога выканаўцу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
лі́чбавы, -ая, -ае.
1. Абазначаны лічбамі, выражаны ў лічбах.
Лічбавыя даныя.
Л. вынік.
2. Які пераводзіць інфармацыю ў двайковы код з дапамогай электронных сістэм; прызначаны для апрацоўкі, захавання, перадачы і пад. такой інфармацыі.
○
Лічбавая вылічальная машына — вылічальная машына, якая пераўтварае велічыні, прадстаўленыя ў выглядзе набору лічбаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Пералажы́ць ’заперці (дзверы)’ (лід., Сл. ПЗБ). Фармальна да пера- і лажы́ць (гл.), аднак семантычна падобна да літ. užkélti ’замкнуць, зачыніць (вароты)’, у якім kélti мае (побач з іншымі) значэнне ’перамяшчаць; пераводзіць, пераносіць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
перечисля́ть несов.
1. пералі́чваць, пераліча́ць;
перечисля́ть прису́тствующих пералі́чваць (пераліча́ць) прысу́тных;
перечисля́ть де́ньги на теку́щий счёт фин. пералі́чваць (пераліча́ць) гро́шы на бягу́чы раху́нак;
2. (назначать в другое место) офиц. пераво́дзіць;
перечисля́ть в запа́с пераво́дзіць у запа́с;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
механізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., што.
Аснасціць (аснашчаць) машынамі, механізмамі; перавесці (пераводзіць) на механічную энергію. Механізаваць малочную ферму. // Замяніць (заменьваць) ручную працу работай механізмаў і машын. [Лявончык:] — Каб механізаваць уборку, трэба і ачысціць сенажаць, і — галоўнае — асушыць яе. Шахавец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прамава́ць 1 ’надаваць, узводзіць у вышэйшую (духоўную) ступень’ (Нас.). Праз польск. promować ’пераводзіць у наступны клас; прысвойваць вучоную ступень і пад.’ < лац. promovere ’перасоўваць, рухаць наперад’ (гл. Банькоўскі, 2, 783).
Прамава́ць 2, прамова́ты ’лаяць, сварыцца’ (горк., бяроз., Шатал.). З польск. przemawiać (się) ’папікаць адзін аднаго, спрачацца, лаяцца’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Канду́ктар ’праваднік’ (ТСБМ, Яруш.). Паводле Фасмера (2, 310), у рус. мове — праз польск. або з ням. Калі прыняць першае, дык у бел. мову прыйшло з польск. konduktor, якое з франц. conducteur ’тс’ з ад’ідэацыяй да с.-лац. conductor, conducere ’зводзіць, пераводзіць’ (Слаўскі, 2, 410; Шанскі, 2 (К), 256).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
пераво́дзіцца несов.
1. переводи́ться;
2. (исчезать) переводи́ться, выводи́ться;
3. (об изображении) переводи́ться, своди́ться;
1-3 см. пераве́сціся;
4. страд. переводи́ться; изводи́ться; истребля́ться, выводи́ться; своди́ться; см. пераво́дзіць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
отпи́сывать несов.
1. уст. (описывать, оставлять завещание) апі́сваць;
2. уст. (переводить, передавать) пераво́дзіць, перадава́ць;
3. уст., прост. (отвечать на письмо) адпі́сваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)