Verbum

пачатко́вы, -ая, -ае.

1. Які знаходзіцца ў пачатку чаго-н., з’яўляецца пачаткам чаго-н.

Пачатковае слова.

Пачатковая стадыя развіцця.

2. Дадзены не ў поўным аб’ёме, ніжэйшы.

Пачатковая адукацыя.

Пачатковая школа.

імпрэсіяні́зм, -у, м.

Плынь у мастацтве канца 19 — пачатку 20 ст., прадстаўнікі якой імкнуліся да непасрэднай перадачы суб’ектыўных адчуванняў, мімалётных уражанняў і настрояў.

|| прым. імпрэсіяні́сцкі, -ая, -ае і імпрэсіяністы́чны, -ая, -ае.

абза́ц, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Чырвоны радок, водступ управа ў пачатку першага радка тэксту.

Пісаць з абзаца.

2. Частка тэксту паміж двума такімі водступамі.

Прачытаць першы а. на памяць.

мадэрні́зм, -у, м.

Агульная назва розных кірункаў у мастацтве канца 19 — пачатку 20 ст., якія абвясцілі разрыў з рэалізмам, адмаўленне ад старых форм і пошук новых эстэтычных прынцыпаў.

|| прым. мадэрні́сцкі, -ая, -ае.

ампі́р, -у, м.

Мастацкі (галоўным чынам у архітэктуры) стыль, які ўзнік у Францыі ў канцы 18 — пачатку 19 ст., заснаваны на імітацыі антычных узораў.

Будынак у стылі а.

|| прым. ампі́рны, -ая, -ае.

рато́нда², -ы, ДМ -ндзе, мн. -ы, -то́нд і -аў, ж.

Верхняе цёплае жаночае адзенне без рукавоў у выглядзе доўгай накідкі, распаўсюджанае ў канцы 19 — пачатку 20 ст.

|| прым. рато́ндавы, -ая, -ае.

ца́лкам, прысл.

1. У поўным аб’ёме, ад пачатку да канца; не часткова.

Перадрукаваць артыкул ц.

2. Да канца, поўнасцю, зусім.

Ц. прысвяціць сябе навуцы.

◊

Цалкам і поўнасцю (разм.) — поўнасцю (з адценнем узмацнення).

эмпірыякрытыцы́зм, -у, м.

Суб’ектыўна-ідэалістычны кірунак у філасофіі і метадалогіі навукі канца 19 — пачатку 20 ст., які адмаўляе аб’ектыўнае існаванне матэрыяльнага свету і разглядае яго як з’яву свядомасці і спалучэнне адчуванняў індывіда.

Рэнеса́нс, -у, м. (з вялікай літары).

Эпоха росквіту навук і мастацтваў у Еўропе, якая прыйшла на змену Сярэдневякоўю і абвясціла зварот да чалавека як да вышэйшага пачатку быцця; Адраджэнне.

|| прым. рэнеса́нсны, -ая, -ае.

імажыні́зм, -у, м.

Літаратурная плынь у рускай паэзіі пачатку 20 ст., прадстаўнікі якой апіраліся на паэтыку ранняга футурызму і сцвярджалі самакаштоўнасць слова-вобраза, маніфеставалі вызваленне формы ад зместу, ідэі.

|| прым. імажыні́сцкі, -ая, -ае.