скле́ить сов. скле́іць, мног. паскле́йваць;

скле́ить листы́ бума́ги скле́іць (паскле́йваць) лісты́ папе́ры;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нададра́ць сов. надорва́ть; надодра́ть;

н. ліст папе́ры — надорва́ть (надодра́ть) лист бума́ги

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цэлюло́за, -ы, ж.

Рэчыва з хімічна апрацаванай драўніны, сцёблаў некаторых раслін, якое ідзе на выраб паперы, штучнага шоўку, выбуховых сродкаў і пад.; клятчатка.

|| прым. цэлюло́зны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чарцёж, -цяжа́, мн. -цяжы́, -цяжо́ў, м.

Умоўнае графічнае адлюстраванне чаго-н. (збудавання, агрэгата, дэталі і пад.) на паперы, кальцы (у 1 знач.) і інш.

Ч. пяціпавярховага дома.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чырк, выкл.

1. Ужыв. гукапераймальна для перадачы кароткага гуку пры трэнні.

2. у знач. вык. Ужыв. ў знач. дзеясл. чыркаць (разм.).

На кавалку паперы — ч. ды ч.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разраўнава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак., што.

1. Зрабіць роўным, згладзіўшы бугры, няроўнасці.

Р. пляцоўку.

2. Тое, што і разраўняць (у 1 знач.).

Р. ліст паперы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сурвэ́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

1. Невялікі кавалак тканіны або паперы, якім карыстаюцца ў гігіенічных мэтах.

2. Невялікі абрус.

|| прым. сурвэ́тачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

глянцаві́тасць, ‑і, ж.

Уласцівасць глянцавітага. Глянцавітасць паперы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэпазі́т, -у, Мі́це, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Грошы або каштоўныя паперы, якія ўносяцца ў крэдытную ўстанову для захавання або са спецыяльнай мэтай.

|| прым. дэпазі́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зляпі́ць, зляплю́, зле́піш, зле́піць; зле́плены; зак., што.

1. гл. ляпіць.

2. Злучыць чым-н. ліпкім, склеіць (разм.).

З. лісты паперы.

З. кавалкі статуэткі.

|| незак. зле́пліваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)