неўміру́чы, -ая, -ае.

1. Які жыве вечна, не паддаецца смерці.

Н. народ.

2. Які застаецца назаўсёды ў памяці людзей.

Н. подзвіг.

|| наз. неўміру́часць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уваскрэ́слы, -ая, -ае.

1. У рэлігійных уяўленнях: які ўваскрэс, вярнуўся да жыцця.

2. перан. Які зноў ажыў, праявіўся з ранейшай сілай.

Уваскрэслае ў памяці мінулае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фенамена́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць фенаменальнага. Фенаменальнасць памяці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ачу́цца, ачу́юся, ачу́ешся, ачу́ецца; ачу́йся; зак.

1. Ачнуцца, прыйсці да памяці.

2. Стаць здаровым.

3. Праявіцца, адчуць.

Сэрца маці заўсёды ачуецца.

|| незак. ачува́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каранда́ш, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Тое, што і аловак.

Каляровыя карандашы.

Браць на карандаш — звяртаць на што-н. увагу, запісваць для памяці.

|| прым. каранда́шны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

успо́мніць, -ню, -ніш, -ніць; зак., каго-што, пра каго-што і з дадан.

Аднавіць у сваёй памяці.

У. мінулае.

У. пра важнае даручэнне.

|| незак. успаміна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бессмяро́тны, -ая, -ае.

1. Які ніколі не памірае, вечна жывы.

Б. народ.

2. Які застаецца назаўсёды ў памяці людзей, неўміручы (высок.).

Б. подзвіг.

Бессмяротнае імя.

|| наз. бессмяро́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абяссме́рціцца, ‑рчуся, ‑рцішся, ‑рціцца; зак.

Стаць незабыўным у памяці народа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднаві́цца, -наўлю́ся, -но́вішся, -но́віцца; зак.

1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Прыйсці, вярнуцца да ранейшага нармальнага стану; адрадзіцца.

Аднавілася народная гаспадарка.

Аднавілася здароўе.

2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.), перан. Прыпомніцца, зноў узнікнуць у памяці.

Ранейшыя малюнкі аднавіліся ў памяці.

3. Вярнуць сабе ранейшае службовае, прававое становішча.

А. на працы.

А. ў правах.

4. Пачацца зноў пасля перапынку.

Заняткі ў школе аднавіліся.

|| незак. аднаўля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паніхі́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -хі́д, ж.

Царкоўная служба па нябожчыку.

Грамадзянская паніхіда — сход перад пахаваннем, прысвечаны памяці памерлага, жалобны мітынг.

|| прым. паніхі́дны, -ая, -ае.

П. настрой (перан.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)