пака́звацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да паказацца.

2. Зал. да паказваць.

•••

На вочы не паказвацца — тое, што і на вочы не пападацца (гл. пападацца).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Лахаму́дра, лахамудрына, лахамудрашча ’неакуратная асоба’, (іранічна) ’разумнік, хітрэц’, лахамудрыць ’паказваць сябе вельмі разумным’ (Юрч. Вытв.). У выніку кантамінацыі ўтворана ад лахудра і мудры (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Манстра́нцыя, ст.-бел. монстранцыя ’дараносіца’ (XVII ст.) запазычана са ст.-польск. monstrancyja, якое з с.-лац. monstrantia (Булыка, Лекс. запазыч., 179) < лац. monstrare ’паказваць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

облича́ть несов.

1. (разоблачать) выкрыва́ць;

облича́ть злоупотребле́ния выкрыва́ць злоўжыва́нні;

2. (обнаруживать) пака́зваць, выяўля́ць, выкрыва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

проявля́ть несов.

1. (обнаруживать) праяўля́ць, выяўля́ць; (показывать — ещё) пака́зваць;

2. фото праяўля́ць; см. прояви́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

явля́ть несов., книжн. (показывать) пака́зваць; (обнаруживать) выяўля́ць; (проявлять) праяўля́ць; (оказывать) выка́зваць; рабі́ць; (иметь) мець.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Непака́заны ’неймаверна вялікі’ (мядз., Жыв. сл.). Незвычайную семантыку тлумачыць зафіксаванае Насовічам непо‑ кизаный ’неадпаведны, недазволены’, г. зн. ’які нельга нават паказваць’ з пераносам значэння ’які нельга нават сабе ўявіць'

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дэкларава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

1. Выступіць (выступаць) з дэкларацыяй (у 1 знач.); урачыста абвясціць (абвяшчаць). Дэклараваць права нацый на самавызначэнне.

2. Паказваць абстрактна, не па-мастацку.

[Ад лац. declarare — заяўляць, аб’яўляць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Насаке́рыцца ’накіравацца, намерыцца нешта зрабіць (экспр.)’ (Цых.). Да сапёра ’дыял. сякера’; наўрад ці мае сувязь з серб.-харв. nasokėriti, nasökerim ’скрывіць, сагнуць’ (RHSJ); няяснага паходжання, магчыма, да *sokb, *sočiti ’паказваць’; параўн. балг. насика ’кірунак, напрамак’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ука́зка ж., в разн. знач. ука́зка;

пака́зваць ~кай на ка́рце — пока́зывать ука́зкой на ка́рте;

рабі́ць па ўка́зцы — де́лать по ука́зке

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)