плыву́н, ‑а, м.

Насычаны вадою дробны пясок, супесак ці суглінак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напаўнасы́чаны, ‑ая, ‑ае.

Не да канца, не зусім насычаны. Напаўнасычаны раствор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насы́щенный

1. прич. нако́рмлены;

2. прич., прил., хим., перен. насы́чаны; см. насы́тить.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эмацыяна́льны, -ая, -ае.

1. гл. эмоцыя.

2. Які выражае эмоцыі, насычаны, выкліканы імі.

Эмацыянальная размова.

3. Здольны жыва рэагаваць, які лёгка паддаецца эмоцыям.

Эмацыянальная асоба.

|| наз. эмацыяна́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

флама́стэр, ‑а, м.

Карандаш, у якім пішучым элементам з’яўляецца порысты стрыжань, насычаны фарбавальнікам.

[Англ. flowmaster.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пы́льны, -ая, -ае.

1. гл. пыл.

2. Пакрыты, насычаны пылам.

П. дыван.

Работа не пыльная (перан.: лёгкая, якая не патрабуе напружання; разм.).

3. Які служыць для сцірання пылу.

Пыльная ануча.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ма́слены, -ая, -ае.

1. гл. масла.

2. Які працуе на масле.

М. абагравальнік.

3. Намазаны, насычаны маслам.

М. блін.

4. перан. Ліслівы, падлізлівы.

Масленыя словы.

5. перан. Юрлівы (пра вочы, позірк).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

саланцо́вы, ‑ая, ‑ае.

Насычаны значнай колькасцю солей натрыю. Саланцовыя, глебы. // Які расце на саланцовых, глебах. Саланцовая расліннасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стапі́н, ‑а, м.

Шнур, насычаны лёгкім на загаранне рэчывам, які ў піратэхніцы служыць для хуткай перадачы агню.

[Іт. stoppino.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парафінава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад парафінаваць.

2. у знач. прым. Пакрыты, насычаны парафінам. Парафінаваная папера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)