адпачы́н, ‑у, м.

Тое, што і адпачынак (у 1 знач.).

•••

Адпачын металу — аднаўленне ўласцівасцей металу пры нагрэве да тэмпературы, меншай за тэмпературу рэкрышталізацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чу́шка², -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж. (спец.).

Невялікі злітак металу ў форме бруска, звычайна прызначаны для пераплаўкі.

Ч. чыгуну.

|| прым. чу́шкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лі́тнік, ‑а, м.

Спец. Адтуліна або прыстасаванне для падводу расплаўленага металу ў ліцейную форму. Метал, здавалася, сам знаходзіў літнік, каб папасці і забегчы ў форму. Скрыган. // Частка металу, якая асталася на адлітай рэчы ў месцы ўлівання металу ў ліцейную форму. Адрэзаць літнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

авысакаро́джванне ср., в разн. знач. облагора́живание;

а. па́ліва — облагора́живание то́плива;

а. мета́лу — облагора́живание мета́лла

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кава́ль, -я́, мн. -і́, -ёў, м.

1. Рабочы, майстар, які займаецца коўкай металу.

2. перан. Той, хто настойлівай працай дамагаецца чаго-н., стварае што-н.

К. свайго шчасця.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

амальга́ма, -ы, ж.

1. Сплаў некаторых металаў з ртуццю, а таксама раствор металу ў ртуці (спец.).

2. перан. Разнародная сумесь, спалучэнне чаго-н. (кніжн.).

|| прым. амальга́мны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

то́кар, ‑а, м.

Рабочы, спецыяліст па апрацоўцы металу, дрэва і пад. шляхам абточвання. — А ты якой прафесіі? — запытаў малады. — Я токар па металу. — Токар? Токараў прабіралі часта. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

металапраду́кцыя, ‑і, ж.

Прадукцыя, вырабленая з металу. Адгрузка металапрадукцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лістапрака́тка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.

Пракатка ліставога металу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лістапрака́тчык, ‑а, м.

Той, хто займаецца пракаткай ліставога металу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)